Alcoholgebruik en ironie
• 19-11-2012
• leestijd 2 minuten
Iedere dag een gezond weetje. Vandaag: Verlies je door langdurig alcoholgebruik je communicatiecapaciteiten?
Ivan Wolffers schrijft elke dag een gezond weetje, gebaseerd op onderzoeken met merkwaardige en soms ongelofelijke uitkomsten. Door de weetjes van Wolffers leer je van alles over bijvoorbeeld verschillende ziektes, medicijngebruik en gezond afvallen, maar ook over de vaak komische verschillen tussen mannen en vrouwen.
Onderzoekers hebben vastgesteld dat mannen met een alcoholprobleem moeite hebben met complexe vormen van communicatie zoals ironie en empathie. Ik gooi het zo maar even in de groep, want het is me nog al iets. Hoe zit dat dan precies?
Bij empathie komt het erop aan om elkaars gevoelens te begrijpen. Volgens vrouwen zijn mannen daar toch al niet zo goed is en dus zal menigeen denken dat het niet door het alcoholprobleem komt maar doordat ze man zijn. Maar zo simpel ligt het toch niet.
Ironie is het op subtiele wijze doorgeven van een boodschap waarbij meestal het tegenovergestelde gezegd wordt van wat er eigenlijk wordt bedoeld. Dus als je tegen een lastige dronken man zegt dat hij grappig is zal hij het nog geloven ook.
22 mannelijke alcoholici (natuurlijk niet terwijl ze stomdronken waren) kregen een verhaal te lezen met een ironisch of niet-ironisch einde en moesten daarna hun gevoel over het verhaal geven. Ter controle deden 22 niet-alcoholische mannen de zelfde test. De resultaten werden vergeleken met de empathische kwaliteiten van de proefpersonen. De alcoholici bleken weinig empathie te hebben en bovendien de ironie verkeerd te begrijpen. De conclusie van de onderzoekers is dat mensen met aanleg voor alcoholmisbruik mogelijk een verminderde capaciteit hebben voor gecompliceerde communicatie. Zo’n conclusie is een stap te ver want wat is oorzaak en wat is gevolg? Zou je door langdurig alcoholgebruik misschien je capaciteiten op communicatiegebied verliezen en is de samenhang juist andersom? Bij mij komt trouwens een andere vraag op. Ik vraag me wel eens af in hoeverre we – helemaal los van onze alcoholconsumptie – überhaupt veel gevoel voor ironie hebben en hoe empathisch we precies zijn (ik laat het aan jullie over of dit nu ironisch bedoeld is).