Het offer van vader Alain Hatungimana, de asielzoeker uit Burundi
En God zei tegen Abraham. ‘Ga met Isaac, uw zoon, uw enige, die u liefhebt, naar het land van de Moria, en draag hem daar, op de berg die Ik u zal aanwijzen, als brandoffer op.’
De volgende ochtend klooft Abraham hout, zadelt zijn ezel, en neemt Isaac en nog twee knechten mee naar Moria. Maar juist als Abraham, voor het altaar van sprokkelhout, naar het mes grijpt, daalt een stem uit de hemel: ‘Raak de jongen met geen vinger aan! Ik weet nu dat u God vreest.’ Verdwaasd kijkt Abraham om zich heen en ziet een ram die met zijn hoorns in het struikgewas vastzit. Hij grijpt de ram en snijdt onverdoofd (er was geen Dierenpartij) z’n keel door.
Een klassiek verhaal. Een van de pilaren waarop de Bijbel en Koran stutten. Abraham is het familiehoofd van 3 miljard familieleden (al is het bij moslims Ismaïl die daar op zijn rug lag). De man inspireerde duizenden schrijvers en kunstenaars; de doeken van La Hyre, Carravagio, Orrente, Cigoli, Tiziano verbeelden het drama in al zijn mythologische proporties.
In de islam is het Slachtfeest de voornaamste fuif, over de meest tot de verbeelding sprekende proeve van godvrezendheid, ter ere waarvan jaarlijks miljarden liters schapenbloed over de aardbodem wordt vergoten – iets wat ik altijd ’n wat gemakkelijke getuigenis vond; leg je eigen zoon maar op de slachtbank, en kijk dan of er een ram verschijnt, dan heb je ballen. Meer dan moslims zijn christenen dol op offers, met als meest ultieme de Kruisdood van Jezus de Zoon. Een offer voor de mens, door God de Vader. Christenen vinden dit lotgeval zo groots en meeslepend dat hierin toch wel het rotsvaste bewijs schuilt van Gods onmetelijke liefde voor de mens.
Vlak na Pasen was er een andere vader die ook een offer bracht. Deze vader doodde niet zijn zoon, maar zichzelf. Uit liefde voor zijn zoon en dochter. Om ze te behouden, te sparen, te redden van een gewisse dood. Alain Hatungimana heette de vader, een asielzoeker uit Burundi.
Ofschoon het offer zich niet voltrok op de berg van Golgotha, maar in een kliniek in Culemborg, hoorde je Alain’s laatste ademteug, prevelend: Eloi, Eloi, lama sabachtani…
Maar de minister, aanhanger van Jezus de Zoon en God de Vader, hoorde niets en zag niets, schikte zijn stropdas, en ging over tot de orde van de dag.
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Meld je hieronder aan voor de nieuwsbrief van de Joop redactie die binnenkort van start gaat. Wekelijks ontvang je de beste artikelen, opinies en aanraders in je inbox.