Al heel ons leven wachten we op vrede in Gaza

Op donderdag 20 september maak ik me ongerust om Salama en zijn familie uit Gaza. Er was gisteren in het nieuws dat er woensdag 19 november ook weer Israëlische bombardementen waren op Gaza waarbij volgens de Palestijnse autoriteiten 25 doden vielen, aldus de NOS. Gelukkig krijg ik gauw antwoord van Salama. Alles is goed met hen, naar omstandigheden. Salama is coördinator van Peace SOS Gaza en ze zijn bezig met het verspreiden van drinkwater onder de mensen in Gaza. Een truck levert drinkwater voor tussen de 700 en 1000 mensen. Ik kan live meekijken, en zie dat ook de kinderen in Gaza meehelpen.

Na het verspreiden van het drinkwater schrijft Salama me: A tent near us was bombed, killing a woman and two children.

Afschuwelijk…Het is verschrikkelijk dat er nog steeds regelmatige Israëlische aanvallen plaatsvinden in Gaza….Afgelopen weekend berichtte Salama me over de ellendige omstandigheden in Gaza.

Unfortunately, a severe weather system came and destroyed our tent, tearing the tarpaulins and breaking the wood…For the past two days we have been suffering day and night as a result of the strong winds.. Please remember us in your prayers.

Hij stuurt me een paar video’s van een kale vlakte, waar eens waarschijnlijk een tent stond, maar waar nu slechts nog enkele spullen staan. Ik zie ook een video van zijn kinderen in een andere tent. Ik heb het idee dat iemand anders ze onderdak aangeboden heeft. Maar wat een ellende, in de winter in een tent wonen die dan ook nog weg waait. Weinig te eten en te drinken, geen medische voorzieningen. Ik heb met ze te doen. Met Peace SOS ondersteunen we Peace SOS Gaza om te doen wat we kunnen, al zijn het maar kleine beetjes hulp die we kunnen geven. Toch voelt het alsof de hulp er komt dankzij de inzet van Peace SOS Gaza en met hulp van God.

De VN-Veiligheidsraad heeft maandag een door de VS voorgestelde resolutie aangenomen die Gaza voor ten minste twee jaar onder controle plaatst van een door de VS geleid orgaan, de zogenaamde “Board of Peace” (Vredesraad), en die toestemming geeft voor de inzet van een internationale troepenmacht in het Palestijnse gebied, die onder toezicht van het Amerikaanse leger zal opereren. Een paar dagen terug, dinsdag 18 november begon Salama over deze VN resolutie over Gaza.

We want the violence to end by any means. The violence we have experienced since 2006 has made our lives miserable. We have spent our lives waiting to live in peace.

Salama vraagt mij wat ik van de VN-resolutie over Gaza vind. Ik antwoord hem dat ik meer te weten dien te komen over de resolutie. En dat ik denk dat prioriteit gegeven dient te worden aan het binnenlaten van grootschalige humanitaire hulp en zaken die nodig zijn voor de wederopbouw van Gaza. En dat ik hoop dat er geen gevechten uitbreken tussen Hamas en de internationale troepenmacht.

Ik kijk naar de verklaringen van andere vredesactivisten. Medea Benjamin, de oprichtster van de Amerikaanse vredesorganisatie Code Pink heeft altijd een duidelijke visie op vredesvraagstukken vind ik. In hun statement windt Code Pink er geen doekjes om. “CODEPINK veroordeelt de recente resolutie van de VN-Veiligheidsraad waarin de zogenaamde “Internationale Stabilisatiemacht” van de Verenigde Staten voor Gaza wordt goedgekeurd. De resolutie, die zich voordoet als een vreedzaam en humanitair voorstel, is in werkelijkheid een blauwdruk voor de internationalisering van de Israëlische bezetting en een volledige ontkenning van het zelfbeschikkingsrecht van de Palestijnen.’’

In het artikel VN-Veiligheidsraad bezwijkt op de Vredessite die beheerd wordt door de Nederlandse vredesbeweging Pais, wordt erop gewezen dat het Internationaal Gerechtshof eerder vonniste dat de Israëlische bezetting illegaal is volgens het internationaal recht. Israël moet zich volgens het hof terugtrekken uit de bezette Palestijnse gebieden. De gebieden herstellen naar de situatie voor de bezetting en de Palestijnse bevolking schadeloosstellen. De Vredessite concludeert dat de nu aangenomen resolutie van de VN-Veiligheidsraad op gespannen voet lijkt te staan met het internationaal recht en het vonnis van het Internationaal Gerechtshof. De VN-Veiligheidsraad is bezweken onder de druk van de Verenigde Staten. Het internationaal recht ligt in Gaza aan flarden.

Ik denk erover na. Het is moeilijk te bevatten allemaal. Zo zijn de Verenigde Staten een grote financier van Israël, en daarmee ook van de genocide in Gaza. En nu komt er een Board of Peace die het bestuur krijgt over Gaza en wordt voorgezeten door president Trump. Ook heeft het Internationaal Strafhof een arrestatiebevel uitgevaardigd voor president Netanyahu, diens oud-minister van Defensie Yoav Gallant en drie Hamasleiders.

Ook rapporteert de Vredessite op 19 november dat Ayman Ghraieb een vredesactivist op de bezette Westelijke Jordaanoever is opgepakt. Hij documenteert geweld van Israëlische kolonisten tegen Palestijnen die op de Westelijke Jordaanoever wonen. Hij is in 'administratieve detentie' geplaatst. Zoals de Vredessite aangeeft is ‘administratieve detentie’ jargon voor ontvoering en opsluiting zonder vonnis van een rechtbank. De Israëlische mensenrechtenorganisatie B'Tselem rapporteerde in juni 2025 dat 3565 Palestijnen in administratieve detentie zaten. Aynan Ghraieb en alle andere mensen die geen misdrijf begaan hebben dienen vrijgelaten te worden vind ik. En natuurlijk dient er niet gemarteld te worden in gevangenissen, en dienen gevangenen goed verzorgd te worden. Verder ben ik ook tegen de doodstraf. We dienen het leven te koesteren.

Wat mij betreft ligt een deel van de oplossing voor vrede, dichtbij de gewone mensen zelf. Laat lokale vredelievende mensen het voortrouw nemen en laten we hen ondersteunen. Of, in de woorden van hoogleraar Séverine Autesserre: plaats lokale mensen in de bestuurdersstoel. Geef humanitaire hulp aan alle mensen die dat nodig hebben. Wederopbouw van heel Gaza voor alle Palestijnen. Salama schrijft nog:

All we wish and hope for is to live a dignified life, for my children to live dignified lives, to be successful people, and to contribute good to the world. I didn’t know much about the Security Council Resolution, but I hope it will bring peace to the region.

Dat de woorden van Salama luid mogen klinken. Laten we zorgen voor elkaar en de natuur. Hopelijk komt er gauw: Een wereld waarin alle kinderen kunnen spelen.