ADHD? Pfff, een slagveld aan meningen

Je kunt dit soort onderzoeken misschien maar beter niet onder de aandacht brengen. Je brengt mensen nog op gedachten:-)

Ik ben het helemaal eens met je scepsis, Ivan. En voor zover ik weet gebruiken nu al talloze 'normale' studenten in de U.S.A. Ritalin en verwante produkten om hun prestaties te verhogen. Doping voor het brein, zogezegd, en in mijn optiek volkomen ontoelaatbaar. Je wordt zo slaaf van een bepaalde maatschappij-inrichting, waarin scoren hoger aangeslagen wordt dan levenskwaliteit (welzijn), en ook hoger dan je tevredenheid met wat je eigenlijk doet, qua studie, of werk. Dat is in zichzelf ziek. Kenmerkend voor een bepaalde ideologie, niets meer dan dat. Naar ik begrepen heb uit de vakliteratuur wordt ADHD als een heuse aandoening gezien. Volgens mij ligt ze ergens in het ICD-spectrum (de groep van zogenaamde 'impulse control disorders'). Tegelijkertijd acht ik het heel goed mogelijk dat het een tijdgebonden ziekte is, daarmee bedoel ik: je hebt wellicht een genetische aanleg, bijvoorbeeld in de zin van: je hebt pech, want je hebt een aantal puntmutaties in je DNA, die je heel vatbaar maken voor zekere jeugdervaringen. Bijvoorbeeld: veel stress in het ouderlijk huis, vroege echtscheiding, uithuisplaatsing, veel te weinig aandacht, al te vroege scheiding van de natuurlijke moeder ('early maternal separation', een beruchte aanjager van latere zware depressie), en misschien ook wel: je ouders zetten je al lang voor je derde levensjaar elke ochtend voor de televisie. Dat laatste wordt momenteel heftig gekritiseerd door Susan Greenfield, een Britse neurowetenschapper in Oxford, en naar mijn gevoel heeft ze gelijk. Je mag ook best eens je intuïtie laten spelen. Helaas vallen dan weer de alfamannetjes in diezelfde discipline mw. Greenfield aan, omdat ze onvoldoende hard bewijs zou overleggen. Dat is tragisch. Harde wetenschap is niet alleenzaligmakend. In onze tijd geloven veel mensen, ook vakmensen, dat. Een misverstand. Het hele opvoedingsproces heeft veel meer met intuïtie te maken, en met gevoel, dan met een rekenmachientje en een reeks tabellen. Charles Dickens schreef 'Hard Times', een geniale aanval op het Utilitarisme van zijn tijd (Jeremy Bentham en consorten); een griezelige wereld waarin alleen 'hard facts' de dienst uitmaakten.

Ik hen ADHD en heb ca. 20 jaar Ritalin gebruikt. Geen wondermiddel, maar vooral tijdens wat meer uitdagende situaties een enorme hulp. Sinds 2 jaar doe ik het anders: Ik koop een portie 'speed' (generic amphetamine- 'Adderall') voor E 10.- bij een dealer. Normaal gesproken moet dit goed zijn voor een avond. Ik doe er echter ca. 3 mnd mee, en het werkt net zo goed als Ritalin!

De belangrijkste verklaring voor de ADHD-epidemie is volgens Trudy Dehue, hoogleraar theorie en geschiedenis van de psychologie in Groningen, dat mensen het beste willen voor hun kind in een maatschappij waar de prestatie-eisen steeds groter worden. „Kinderen moeten in westerse samenlevingen, net als volwassenen, al heel jong presteren”, zegt Dehue. „Als je daar als ouder niet alles aan doet, faalt het kind en faal jij mee. Nu de biologie maakbaar lijkt te zijn geworden, is die ook je eigen verantwoordelijkheid.” Dehue wil het ADHD-probleem niet bagatelliseren. „Er zijn kinderen en volwassenen die werkelijk grote gedragsproblemen hebben. Maar daarnaast geldt dat er veel stoornissen onder het begrip ADHD zijn ondergebracht die daar eigenlijk niet thuishoren.’’ Het andere deel van de verklaring voor de ADHD-epidemie is dat de psychiatrie een hechte band is aangegaan met de farmaceutische industrie. „Die komt het goed uit als gedragsproblemen het imago van een ziekte hebben. Een psychiater die zich door een bedrijf laat betalen, zal zelf denken dat hij of zij desondanks een onafhankelijke mening heeft; maar ik zie hen soms regelrecht reclame maken, verpakt als wetenschappelijke feiten.”