Mega business over de hoofden van gewone mensen

Een ander fenomeen: Dat ratten (althans) veel langer leven als zij in hun eerste jaar op een hongerdieet zijn gezet, past mooi in dit onderzoek. Immers, het "crash-diet" van de Biggest Loser deelnemers resulteerde in een blijvend lager metabolisme. Lager metabolisme wordt geassocieerd met een langere levensduur. Dus de reden dat die ratten langer leefen kan zijn dat hun metabolisme door hun hongerjeugd blijven verlaagd is geraakt. .. Zo heeft crash-dieten dus TOCH zin: Je metabolisme gaat omlaag, wat je dus mogelijk winst in levensjaren oplevert. Misschien wat kort door de bocht geredeneerd, maar toch. Het onderzoeken waard?

Het is inderdaad juist dat veel diëten voor een (te) groot deel aan mode onderhevig zijn en vaak leiden tot een tijdelijke booming business. Een EDH-dieet (eet de helft) icm voldoende beweging, een stabiele rustige opbouw en begeleiding zijn daarbij wel van groot belang. Daarbij zijn enkele 'ingrediënten' uit bestaande diëten echter wel bruikbaar, met name waar deze (enige werkelijke) wetenschappelijke onderbouwing kennen, deze ontbreekt namelijk niet altijd volledig. In tegenstelling tot sommige van Wolffers andere artikelen ontbreekt dat aspect hier een beetje en zijn een aantal aannames in reacties hieronder onjuist. In willekeurige volgorde een paar zaken die tezamen in ogenschouw genomen moeten worden: * Wilskracht is niet genoeg: Inderdaad is niet iedereen hetzelfde gebouwd, dus moet streefgewicht een haalbare zaak zijn. Gezondheid bedreigend overgewicht is echter meestal gevolg van verslaving en verslaving is een ziekte, waarbij 'schuld' niet aan de orde is. * Bovenstaande is goed vast te stellen wanneer men ontwenningsverschijnselen naast elkaar zet. De enorme overlap is verbijsterend, suiker- en eetverslaving hebben veel gemeen met rook-, alcohol- en zelfs gameverslaving. Zonder professionele hulp zijn verslaafden welhaast kansloos. * Bewegen alléén is beslist niet voldoende om af te vallen, aanpassing van het eetpatroon (met name minder koolhydraten/suikers) is een noodzaak. Bij voldoende beweging/sport ligt gewichtstoename op termijn óók op de loer bij een onveranderd (onverantwoord) eetpatroon. * Sinds 'vet' als boosdoener werd aangemerkt (jaren '60), is de koolhydraatconsumptie ernstig toegenomen. Obesitas en diabetes echter ook. De juiste vetten leveren, mits met mate, langere energie en minder vreetlust op. * Psychologische inzichten zijn in een aantal gevallen aantoonbaar werkzaam: gebruik kleinere borden, roodkleurig servies, zet een kan water in het zicht. * Leer etiketten lezen. * Veel fruit kan ook ongezond zijn omdat het lichaam dat niet kan verwerken, één eetsinaasappel is heel gezond (vitamine en vezels), tien perssinaappels zijn dat niet (fructose is gewoon suiker). Een glas melk en een schaaltje yoghurt is gezond, méén is dat niet (lactose is gewoon suiker). Volle melk en Griekse yoghurt dan graag. * De meeste suikervervangers zijn even ongezond, margarine is gif. * De invloed van de voedingsindustrie op zogenaamd (!) onafhankelijke instituten als het 'voedingscentrum' is gigantisch, autoriteiten als zelfs o.a. Katan zijn absoluut niet onafhankelijk.

Mooi betoog. Het aardige is dat Wolffers zelf de oplossing geeft voor het probleem overgewicht: "Beweeg voldoende". Het is geen toeval dat kinderen veertig jaar geleden veel minder dik waren: Ze aten als beesten maar bewogen veel meer, er waren geen ipads, spelcomputers en de TV had maar twee zenders. Op woensdagmiddag keek je een uurtje en klaar. Buiten spelen, sporten, bewegen. .. Dieten helpt inderdaad geen donder, je komt later dubbel zo hard aan is ieders ervaring. Dus rest je maar een ding om de baland energie-inname / verbranding te helpen door je verbranding op te voeren. En, natuurlijk, geen honger dieten volgen, maar dagelijks enigszins te matigen in een anderszins normaal voedingpatroon. . Ik vrees echter dat dit onderzoek door menigeen wordt aangegrepen om dan helemaal maar op te geven, omdat "men er toch niks aan kan doen". Dat zijn dan juist ook weer die mensen die de neiging hebben ook weinig te willen bewegen. En zich vervolgens nog voller eten, omdat, nou ja, de natuur he...

"Evolutie heeft ons alles gegeven om de honger zo goed mogelijk te overleven en we hebben een punt ergens in onze eigen gewichtscurve waar ons lichaam altijd naartoe werkt." Daar zijn we de factor tijd ineens uit het oog verloren. Terwijl we zo keurig hadden vastgesteld dat wetenschappelijk onderzoek heeft bewezen dat een periode van schaarste leidt tot overcompensatie, om dezelfde tekorten in de toekomst te voorkomen. Ja, we hebben een lerend lichaam! Noem het onze persoonlijke evolutie: als ons lichaam met tekorten te maken heeft gehad, dan leert het om extra reserves aan te leggen. Het 'punt ergens in onze eigen gewichtscurve waar ons lichaam altijd naartoe werkt' wordt dus verhoogd. En van 'altijd' is dus helemaal geen sprake. "Je kunt nog zoveel willen, je kunt je daar niet ver vandaan eten of vasten." Natuurlijk kun je daar wel ver vandaan eten. Net zoals je daar al jojoënd van het ene crashdieet naar het andere heel ver vandaan kunt komen: niet in de gewenste richting maar juist de andere kant op, maar dat doet niets af aan het principe dat je het evenwicht waarnaar je lichaam streeft actief kunt beïnvloeden. Waar het op neerkomt is dat je wel moet weten wat je doet, anders kan het resultaat weleens averechts zijn. En natuurlijk speelt wilskracht daarbij ook een bepalende rol. Als jij nadat je al voldoende voedzame maaltijden hebt genoten 's nachts toch nog de koelkast meent te moeten plunderen, dan kun je daar duizend excuses voor aanvoeren (het is echt heel erg nodig om troost in voedsel te zoeken) maar de bottom line is toch echt een gebrek aan wilskracht. Goed ingezette wilskracht wel te verstaan (aan wilskracht om excuses te verzinnen ontbreekt het immers niet). Het meest extreme (of monomane) voorbeeld van wilskrachtige mensen zijn topsporters. Een professionele wielrenner verbruikt wel zo godsgruwelijk veel voedingsstoffen om drie weken achtereen vele uren per dag intensieve inspanning te kunnen verrichten, dat zijn hele leven in het teken staat van inspanning en rust en van energie verbruiken en voeding tot zich nemen. Als je alleen kijkt naar wat ze daarvoor moeten eten (en wat ze daarvoor vooral beter niet kunnen eten of drinken), dan vereist alleen dat al een enorme hoeveelheid discipline. En als ze dat op een verantwoorde manier hebben gedaan (en hun wilskracht dus op de juiste manier hebben ingezet) dan hebben ze die wilskracht ook nodig als hun carrière ten einde is. Dan zullen ze heel geleidelijk moeten aftrainen en even geleidelijk het voedsel dat ze tot zich nemen moeten aanpassen bij dat inspanningsniveau. Zelfs als dat allemaal keurig verloopt zijn ze er de rest van hun leven toe veroordeeld om meer te bewegen dan de gemiddelde mens die zo'n geschiedenis niet met zich meesleept. Een zelfde wilskracht is nodig als je je hebt volgeladen alsof je een topsporter was zonder de bijbehorende inspanning te leveren. En dan heb je je nog aangeleerd om je met de verkeerde dingen vol te proppen ook. Waarschijnlijk ook nog door een gebrek aan wilskracht, omdat je verdomd goed wist dat je verkeerd bezig was maar (vul het smoezenboek maar in waarop de wilskracht zich wel richtte). Laat je je dan ook nog verleiden tot allerlei diëten die je voorspiegelen dat je een gezond gewicht erbij cadeau krijgt, dan ben je nog verder van huis. Omdat je zo geen evenwicht bereikt maar een onevenwichtigheid toevoegt waar je lichaam zich voor gaat proberen te compenseren. Dan ben je de wielrenner die in een keer stopt maar nog steeds een sporthart heeft en een lichaam dat schreeuwt om reserves om de enorme inspanningen waar het aan heeft leren wennen te kunnen leveren. Weet dat lichaam veel dat het geen Tour de France meer hoeft te fietsen: dat zal het langzaam moeten leren. Het is dus onzin om te doen alsof je het zonder wilskracht redt. Je moet die wilskracht alleen gebruiken om een evenwicht te bereiken tussen de hoeveelheid inspanning die je levert en de hoeveelheid (en soort) voedsel die je tot je neemt. Iedere keer dat je verder van dat evenwicht af raakt wordt er een extra hoeveelheid wilskracht vereist om dat te corrigeren, omdat je lichaam zich bij de elke disbalans die je creëert aanpast. Het begint en eindigt toch echt met de balans tussen inspanning en voeding, tussen verbranding en brandstof. Wijk je teveel van dat evenwicht af dan krijg je overcompensatie. Daar is op zich niet eens iets mis mee als je weet wat je doet: wielrenners creëren juist bewust zo'n fase voordat ze aan een wedstrijd beginnen die meer energie vraagt dan hun lichaam normaal gesproken kan leveren, zodat ze over extra reserves kunnen beschikken. Maar als jij je lichaam door een hongerdieet leert om te overcompenseren zonder dat daarna ooit een fase komt waarin je de opgebouwde reserves ook gebruikt door extra inspanningen te verrichten dan groei je alleen maar verder dicht. Zonder wilskracht en verstand bereik je nooit een evenwicht. Gebruik je je wilskracht en verstand om onder extreme omstandigheden (zoals in de topsport) tot een evenwicht te komen, dan is er niks aan de hand. Mits je je wilskracht en verstand niet verliest als je af moet bouwen, want ook dan staat het hernieuwde evenwicht centraal. Wie zich heeft klem gevreten zonder bijbehorende inspanningen te leveren heeft de balans al behoorlijk verstoord. Als je dan eindelijk wat wilskracht hebt die je niet aan excuses besteedt maar die inzet om een nieuwe disbalans te creëren, dan leer je je lichaam alleen om met tekorten om te gaan zonder dat je de overmaat aan reserves die je toch al hebt ooit aanspreekt. En als je dan opgeeft (een hongerdieet is nu eenmaal niet eeuwig vol te houden) ben je nog verder van huis. Dat is het perpetuum mobile dat de dieetindustrie zo'n lucratieve business maakt: als mensen die al de fout in zijn gegaan hun wilskracht maar gebruiken om de ene disbalans op de andere te stapelen spannen ze zich uiteindelijk alleen maar in (en gebruiken ze dus hun wilskracht) om jouw portemonnee eeuwig te vullen. Wilskracht is noodzakelijk (zeker als je al eens de fout in bent gegaan en dat moet compenseren) maar zonder verstand blijft het adding insult to injury. Je moet je verstand en je wilskracht toch echt gebruiken om naar een evenwicht toe te werken. Dus continu toewerken naar een situatie waarin de slinger noch teveel naar de ene kant noch teveel naar de andere kant uitslaat. En binnen die marges kun je wel degelijk bijsturen, omdat het punt in de gewichtscurve waarnaar je lichaam toewerkt geen constante is maar een resultante.

Ik vind de stelling nogal 'mager' beargumenteerd. Stellen dat diëten niet werkt en dat met wilskracht niet dat droomlochaam kan worden bereikt en dan als argumentatie: want the biggest loser verbranden minder dan soortgelijke personen van dezelfde lengte... Het is een bekend verschijnsel dat 'crashen' niet werkt op de langere termijn. Ook is bekend dat het lichaam in een zogenaamde 'survivalmode' schakelt bij langdurig ernstig calorietekort, het lichaam wordt efficiënter met de weinige voedingsmiddelen die het toegestopt krijgt. Is dat dan de maat der dingen? Ofwel, diëten = crashen, dus diëten werkt daarom niet? Van een emiritus hoogleraar had ik een wat genuanceerder betoog verwacht. Wilskracht kan nml wel degelijk tot gewenste resultaten leiden, mits dit gewenste resultaat reëel is. Een wespentaille terwijl je genetisch bent uitgerust met een bredere taille is niet mogelijk, ook niet met een vetpercentage van 10%! Maar die 10% kun je gewoon bereiken, met wilskracht en KENNIS van wat je eet en wat je nodig hebt. Bepaal hoeveel calorieën je lichaam nodig heeft om op gewicht te blijven (diverse formules zijn beschikbaar om dit bij benadering te kunnen bepalen, fine tuning vervolgens door trial and error). Een paar honderd calorieën daaronder zitten met de dagelijkse inname en je valt af. Inname vervolgens invullen met verantwoorde voeding waarbij in ieder geval een goede verdeling moet worden gemaakt tussen eiwitten, koolhydraten (geen of beperkt suikers) en goede vetten. Met ongeveer een tekort van 500kcal val je ong 0,5kg vet per week af. Echt niet dat je lichaam dan gelijk in survivalmode schiet, daar is een flink groter tekort voor nodig. De doelgroep van the biggest loser zullen naar alle waarschijnlijkheid ofwel gecrashed hebben ofwel na het bereiken van het gewenst gewicht geen hoede begeleiding hebben ehad om op dit gewicht te blijven. Ook voor die groep geldt gewoon: bepalen hoeveel kcal je per dag nodig hebt en niet daarboven innemen. Zelfs als deze groep na 6jr gemiddeld 500kcal minder verbrand dan soortgelijke personen dan nog hoeft dit niet ertoe te leiden dat het zogenaamde 'jojo-effect' intreedt. Van belang is dat men bewust is van hun dagelijkse caloriebehoefte, meer eten dan dat leidt tot meer gewicht. As simpel as it is. Ik heb het dus niet over mode diëten maar over verantwoord en bewust eten en kennis van je eigen lichaam en kcal behoefte, de rest is wilskracht.

Het voordeel van het Jezus dieet is dan weer dat je het tot je 33-ste mag volgen, en daarna moet je aan het kruis. Dat gewichtsverlies is blijvend.

De paar puntjes die je noemt (goed slapen, gezond eten) is voor veel Nederlanders al een brug te ver. Meer dan 50% van de bevolking heeft (ernstig) overgewicht. De oorzaak ligt toch meestal bij het eetgedrag, en dat eetgedrag wordt voortdurend gestimuleerd door de commercie. De boodschap van Wolffers klinkt heel prettig, maar bijdragen aan een oplossing gaat het niet.

Gewoon bewegen. Van stil zitten word je dik. Je lichaam kan niets met de voedingstoffen en gaat die dus omzetten in vet.

Best mijnheer Wolffers, ik ben het wel helemaal met u eens echter.... Waar zit dan voeding in en waar niet? Ik mag toch aannemen dat we in een beschaafd land zoals Nederland alleen maar voeding kunnen verkrijgen als het als voeding verpakt is, of niet soms? Ik weet het antwoord al, het is of niet soms dus. Nu heeft het rijk weer enorm veel geld uitgegeven voor een nieuwe schijf van 5 die ook weer nergens op slaat en hopeloos achter de feiten aan loopt en dan moeten we tevreden zijn met ons gewicht? Prima, geen probleem, als man is het voor mij toch al niet een ideaal beeld om miss Nederland te worden, maar als ZZPer zou ik wel graag een verzekering kunnen krijgen en laat dat nou net niet mogelijk zijn.

Ja dus je kan beter niet naar supermarkten gaan met dergelijke sadistische trucjes. Oei. Hoeveel mensen al wel niet artrose hebben vanwege slechte voeding.

"Zes jaar na deel te hebben genomen aan het programma ‘The Biggest Loser’ blijken de deelnemers dagelijks gemiddeld 500 calorieën minder te verbranden dan leeftijdgenoten van de zelfde lengte." Allicht, die leeftijdsgenoten zijn moddervette Amerikanen die natuurlijk meer verbranden. Trouwens, de schrijver suggereert zelf ook een dieet dus zijn hele verhaal is een contradictie of iets dergelijks.

(Basaal metabolisme + arbeid) - voedselinname= gewichtstoename of afname Simpele wet die voor iedereen werkt. Er zijn genoeg evolutionaire zaken die we kunnen inhiberen dus voedselinname en vooral slechte voedsel inname helemaal. En voordat er weer mensen zeggen, maar genen dan. De meeste genen mbt tot ons metabolisme werken juist tweevoudig. Een voorbeeld principe: als je niets doet sla je extra vet op, maar ben je actief dan verbrand je extra vet. Daarnaast het feit dat dit pas een epidemie van 30 jaar oud is, is er maar 1 verklaring, mensen eten slechter en/of meer en bewegen minder. Dit betekend ook niet dat ik geen voorstander ben van hulp bij afvallen. Ik denk juist de mensen hulp moeten krijgen als ze willen afvallen.

Frank Lenssen210 mei 2016 - 16:05

Je slaat gemakshalve een aantal factoren over. Of misschien weet je dat zelf niet. Ook epidemieën van 30 jaar oud kunnen op een veel ingewikkelder manier tot stand komen dan je suggereert. Er is een behoorlijke consensus in de wetenschap waar het over 'westerse ziektes' gaat, en onder dat kopje vallen aandoeningen die men vroeger niet meteen in één groep verwachtte aan te treffen. Obesitas hoort daar bij. Ik heb net enkele artikelen gelezen, van recente datum, die beogen iets van de complexiteit in kaart te brengen. Als jouw verklaring afdoende was, dan waren die artikelen nooit geschreven, en het onderzoek zou ook niet gesubsidiëerd zijn, natuurlijk. Je neigt me te veel naar het 'eigen-schuld-principe', dat erg populair is bij neoliberale politici en analisten. Laat dit idee nu door serieuze onderzoekers als achterhaald beschouwd worden - een ander voorbeeld is verslaving. Het helpt niet om met een wijzende vinger te volstaan waar dat niet gepast is. Dit is niet speciaal voor jou bedoeld: als mensen gaan moraliseren aan de hand van simpele 'verklaringen', dan dient dat al te vaak omdat ze zichzelf daar beter, edeler, sterker door gaan voelen. Laat ik nu je afsluitende opmerking dan weer wél sympathiek vinden. Natuurlijk is hulp bij afvallen heel erg wenselijk, net zoals dat bij de ontwenning van roken en overmatig alcoholgebruik het geval is. Ik vul aan: het schijnt zo te zijn dat een operatie bij obesitas (maagverkleining, andere?) weliswaar vergoed wordt, maar niet de daarna noodzakelijke kosmetische verbetering van bijvoorbeeld de huid van de buik. Als dat klopt, dan is dat schandalig (wel weer heel Nederlands, eigenlijk).

0Rapporteren

rbakels10 mei 2016 - 16:16

Mensen (en warmbloedige dieren in het algemeen) gebruiken de meeste energie die ze binnen krijgen om zichzelf warm te houden. Dat is gewoon een natuurkundesom. De hoeveelheid energie die je kwijt bent aan bewegen is teleurstellend laag. Eén calorie is ruim 4 joules, en een joule is een watt-seconde. De mens is maar een zwak motortje. Een getrainde raceroeier levert minder vermogen dan een stofzuiger. Af en toe ga ik met de trap naar boven inde flat waar ik woon. Circa 20 meter, ik weeg afgerond 100 kg, en doe daar ca. 100 seconden over. De hoeveelheid energie die ik zo lever = mgh = 20000 joules, en het vermogen is energie / tijd = 200 watt. Die 20000 joules staan gelijk aan 5000 calorieën = 5 kCal, Onze gemiddelde dagelijkse voedselopname is gemiddeld 2500 kCal. Je moet dus allemachtig veel sporten om een hoeveelheid calorieën te verstoken die maar in de buurt ligt van wat je opeet. Maar bewegen stimuleert wel allerlei ander functies waardoor het effect toch niet zo teleurstellend is als die re rekensom aangeeft. Ik denk dat het nog het meeste helpt om langdurig in ijskoud water te gaan liggen.

0Rapporteren

Grozny10 mei 2016 - 19:53

@Frank Je zegt alleen dat ik iets mis, maar je weerlegt geen enkel feit dat ik vermeld heb. De explosieve toename van gewicht is echt pas iets van de afgelopen 30 jaar en dat komt toch echt doordat wij verkeerder en meer zijn gaan eten en minder zijn gaan bewegen. (Basaal metabolisme + arbeid) – voedselinname= gewichtstoename of afname Deze wet is simpel, maar hij is wel 100% correct. Natuurlijk zijn er 100den individuele verschillen, mensen hebben een hoger of lager BMR, verwerken voedingstoffen iets anders ect.. maar de wet blijft hetzelfde. Zelf lees ik ook veel nieuwe artikelen op dit onderzoeksgebied(voor studie). Serieuze onderzoekers hebben het nooit over schuld. omdat serieuze onderzoekers alleen maar de basis onderzoeken zoals de werking van genen, werking van pathways, verwerking van stoffen ect... Maar als je over schuld gaat hebben dan moet je het hebben over wilskracht hebben. Iemand die een lage wilskracht heeft zijn veel makkelijker verslaafd worden en blijven. Dit betekend niet, dat obesitas ect.. geen ziekte is. Het betekend wel dat wilskracht de basis van dit alles is. Juist omdat bij een verslaafd persoon de neurobiologie veranderd.

0Rapporteren

Grozny10 mei 2016 - 20:28

@fritz Er was vroeger een afvalmiddel dat enorm goed werkte. https://en.wikipedia.org/wiki/2,4-Dinitrophenol Verhoogd je BMR aanzienlijk en mensen verloren enorm veel gewicht, alsmede veel hun leven. Maar bewegen heeft veel voordelen, meer spier-> meer bmr, productie adrenaline-> glucose productie en nog wel 100 meer voordelen. Maar je som klopt voor geen meter, want de afgelegde weg maakt hier juist wel enorm veel uit.

0Rapporteren

The biggest loser... denk dat we allemaal losers zullen zijn als het amerikaanse Frankenstein voedsel in onze schappen wordt geplempt dankzij TTIP. Dan gaan we pas echt op die Amerikanen in omvang lijken. Het is goedkoper dan gezond eten dus dat is een prima methode om mensen in de bijstand en andere werklozen die weinig keus hebben bij de supermarkt legaal uit te roeien. Onze Bilderberg knechtjes in Den Haag noemen dat de economie hervormen.