'Als je geen regenpak aanhad, schopte ik je helemaal dood.’

Op de ochtend van Goede Vrijdag, fietste ik over de Amsterdamse Ceintuurbaan naar huis na een bezoekje aan de fysiotherapeut.  Even na de kruising met de Van Wou, stond er een jongen midden op het fietspad. Zijn maatjes groepten bij elkaar op het trottoir. Ervan uitgaand dat het toeristen waren en ze waarschijnlijk niets wisten van fietspaden, belde ik een paar keer achter elkaar om de jongen te waarschuwen zodat hij opzij kon stappen. Maar deze knul verroerde geen vin, keek mij recht in de ogen en gooide eruit in rollende provinciaalse tongval: ‘Vuile vieze kankerhoer, als je geen regenpak aanhad, schopte ik je helemaal dood.’

Hoewel de logica tussen het regenpak en doodschoppen mij ontging, besloot ik hier niet naar te vragen en snel door te fietsen.

Een vergelijking van deze jongens met IS terroristen is op het eerste gezicht vergezocht. Tenslotte is er alleen sprake van verbaal geweld. Maar toch, als je iets langer nadenkt, kun je jezelf afvragen: is het gedrag van deze jongen niet een andere uiting van eenzelfde mentaliteit? Namelijk die van: agressie, respectloosheid en minachting voor de samenleving?

‘Appels en peren’, ‘doorgeschoten’, ‘slaat nergens op’…. ik zie de commentaren al staan onder deze column. Toch blijf ik bij mijn vergelijking. Wat te denken van bijvoorbeeld alle anonieme en laffe agressie op social media? De doodsdreigingen die tegenwoordig worden rondgestrooid als pepernoten. Om nog maar niet te spreken van het geweld van voetbalsupporters, inmiddels zo ingeburgerd dat we het normaal vinden.

Staat dit geweld allemaal ver van u af en kunt u, net als ik, uw handen nog in onschuld wassen? Laten we daar dan gauw een eind aan maken. We zijn allemaal besmet door dezelfde mentaliteit. Expliciet, impliciet, opvallend of subtiel. Kijk bijvoorbeeld naar de moeder die niets ontziend met haar bakfiets over het trottoir scheurt en de vechtende lijkenpikkers in de V&D van Rijswijk. Maar ook: de handdoekleggers bij het zwembad tijdens vakanties.

Het is altijd makkelijk om de schuld van shit in de wereld bij anderen te leggen. Om de afstand tussen de goeden en de kwaden zo groot te maken dat we onszelf met een gerust geweten vrij kunnen pleiten van iedere verantwoordelijkheid. De werkelijkheid is dat alle radertjes samen de machine laten draaien. We kunnen blijven staren naar het topje van de ijsberg  en er voor cosmetisch effect een paar lelijke pieken afhakken, maar het echte aanpakken begint pas als we onze haren nat maken en het onderliggende ijs grondig  inspecteren.

Verbeter de wereld, begin bij jezelf is een oude uitgekauwde tegeltjeswijsheid die weinig mensen willen horen. Toch is dat het meest effectieve dat we kunnen doen om de wereld vreedzamer te maken . It’s not the religion, it’s not the culture, it’s the people stupid!

Beeld: Alain Mach