Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Ik heb de treinkaping zelf niet meegemaakt, maar als ik de foto bij dit artikel bekijk zit de trein volgens mij onder de kogelgaten. Misschien dat dit artikel niet compleet is, maar tenzij deze foto sinds kort is opgedoken vraag ik mij dan ook af of dit wel nieuws is.
Wie denkt dat ze anders om het leven zijn gekomen, droomt. Iedereen uit die tijd weet toch van die enorme schietpartij? Alleen het aantal kogels was niet bekend, maar zelfs ik wist dat ze door kogels gedood werden, want daarvoor leefden ze nog en daarna waren ze dood. Ik ben verbaasd dat men daar nu opeens verbaasd over doet...
Waarnaar zou Ivo Opstelten nú gaan verwijzen? Tip om de geloofwaardigheid van de politiek te vergroten en een gevaarlijke autocratische, anti-overheid en anti-scheiding-der-machten-beweging van PVV-aanhangsel te stoppen is: -> eindelijk eens alle overheidsinformatie openbaar maken. Dan zijn de burgers van een hoop leugens verlost.
Dat was bekend toen. Dat van Agt loog was bekend. Er was helaas nog geen internet en social media maar anders was ie afgemaakt in de pers en online.
Dit was allang bekend. In de Verenigde Staten wordt deze case nog altijd als voorbeeld genoemd voor beeindiging van kapingen. Afleiding middels straaljagers. Continue vuur van de mariniers tussen de treinstellen door, om elk treinstel te isoleren zodat kapers niet door konden lopen. Men wist dat de meeste kapers in de overgangen tussen de treinstellen zaten. Dat hadden ze vernomen van de onderhandelaars. het kon dus ook niet anders dat de meeste kapers door de kogelregen uitgeschakeld zouden worden.
En andermaal krijgen de complotdenkers gelijk. Al moesten er eerst heel veel jaren overheen gaan. De met veel bombarie gebrachte onthulling in de Volkskrant is overigens voor het grootste deel oud nieuws. Insiders wisten al jaren hoe het er werkelijk is toegegaan en anders wel behoren de credits toe aan Jan Beckers en Junus Ririmasse die er via het rapport "Het Drama van De Punt" al over bericht hebben: http://eterinathe.wordpress.com/2013/06/01/het-drama-van-de-punt/
Het interesseert mij werkelijk geen moer met hoeveel kogels de treinkapers werden gedood. Ik was in 1977 dertien jaar oud en ik herinner mij die kaping nog als de dag van gisteren. Wat mij vooral voor de geest staat is die gijzeling van schoolkinderen in Bovensmilde die gelijktijdig plaats vond. "Van Agt, wij willen leven", moesten de kinderen van de kapers roepen. Hoe laf kun je gijzelnemer zijn. Twee jaar daarvoor, was er een treinkaping in Wijster. Daarbij werden twee gijzelaars door de kaper in koele blode vermoord met een nekschot in de nek. De foto's stonden op de voorpagina van de Telegraaf. Met deze feiten zagen de toenmalige regering Den Uyl zich mee geconfronteerd. Pas na drie weken van eindeloos onderhandelen met de kapers werd er tot actie overgegaan. En nu roept men 36 jaar na dato dat er sprake was van een moedwillige executie. Ja, een paar jaar geleden was er zelfs een publiek debat of de mariniers die een einde maakten aan de gijzeling wel een lintje verdienden. Ik ben zeer gekant tegen de doodstraf maar die kapers bij De Punt kregen in 1977 hun verdiende loon. Het waren beesten en ze zijn als beesten afgemaakt. Prima.
Ja, het is geven en nemen, vraag maar aan Hans Braam en Bert Bierling. http://nl.wikipedia.org/wiki/Treinkaping_bij_Wijster
PS: http://www.dutchfootage.com/nl/video/929/gewelddadig-einde-van-de-treinkaping-bij-de-punt-en-de-gijzelingsactie-op-de-school-in-bovensmilde Beelden en geluid!
Zullen we een keer VOORUIT kijken? Wie maakt zich hier nou nog druk om?
Misschien wordt nu ook eindelijk onderzoek gedaan naar het aantal parkeerboetes van de BN-ers in de jaren 20 van de vorige eeuw of andere ernstige schanddaden van Nederlanders in het verleden, die nodig het daglicht moeten zien. Dames en heren van het journaille: Ga alsjeblieft belangrijke actuele misstanden onder zoeken, in plaats van het onnodig opblazen dit soort acties, die onze rechtstaat herstelden. Hadden de militairen de kapers slechts moeten sommeren de trein te verlaten? Ik word zo treurig van dit soort artikelen!
Is het belangrijk? Als je gijzelt kan je niet verwachten dat je met gentleman regels behandeld zal worden.
@ Pieter Pan, dat is de nuance rond het Molukse vraagstuk maar daar ging het stuk niet over. Het ging erover hoe de terroristen zijn gedood. En dat kan me niet schelen, ze ZIJN gedood en daar ging het om. Want NIETS rechtvaardigt deze smerige daad.
Het is na hetgeen gebeurt is en de behandeling van de Molukkers na hun al dan niet gedwongen verhuizing naar Nederland ,begrijpelijk maar niet goed te keuren .Deze gijzeling was en is een vreselijke zaak met alleen verliezers .Met de hoofd schuldige de Nederlandse staat .Die deze groep slecht en zeer slecht heeft behandeld ,ten op zichtte van vele andere groepen die naar hier gekomen zijn .Voor hun een kamp en voor die anderen voorrang op de woning markt ,om maar iets te noemen
Dit was bij heel veel mensen al van dag 1 bekend, er moest alleen over gezwegen worden.
Klopt, daarnaast is ook al een tijdje bekend dat er verboden 'hollow point' munitie schijnt te zijn gebruikt, munitie gemaakt om maximale schade in het lichaam aan te richten.
Ik vind het niet uitmaken of die kapers door 1 of door meerdere kogels gedood zijn. Ze gijzelden mensen, dreigden deze te doden, en waren aldus criminelen cq terroristen. Hun dood is/was dan ook meer dan terecht. Goed gehandeld door de mariniers.
Dank je wel. Je zet feilloos neer hoe veel mensen vandaag de dag zijn gaan denken onder invloed van rechts.
Rien van Baarsel Ansje Monsjou Ko de Groot Hans Braam, Leo Bulter Bert Bierling Onschuldige slachtoffers van het Molukse geweld. Niet geheim, maar ook niet interessant blijkbaar.
Nee hoor. Net zo belangrijk. Nog niet zo lang geleden werden ze toch herdacht?
Tja, De Molukkers moeten heel erg wanhopig geweest zijn om zoiets te doen. Misschien is het handig om je te verdiepen in de geschiedenis van de Molukkers. Ze zijn als oud vuil door de Nederlandse staat behandeld. Na de bezetting van Nederlands-Indië van 1942-1945 door Japan in de Tweede Wereldoorlog wilde de Nederlandse regering haar gezag over de kolonie herstellen. De Indonesiërs kwamen daartegen in opstand en onder leiding van Soekarno brak tussen 1945 en 1949 een onafhankelijkheidsstrijd uit. Het heropgerichte Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) kreeg van de Nederlandse overheid de opdracht de orde te handhaven en de vrijheidsstrijders te ontwapenen. Molukse beroepsmilitairen vormden een belangrijk deel van dit leger. Veel Indonesiërs beschouwden hen na de onafhankelijkheid dan ook als handlangers van de voormalige Nederlandse kolonisator. Desondanks kreeg men het aanbod om deel uit te gaan maken van het nationale Indonesische leger. Sommigen deden dat, maar veel anderen waren bang voor 'afrekeningen' die vroeg of laat zouden kunnen volgen. Nederland had in jarenlange onderhandelingen de Indonesiërs een federale staatsstructuur opgedrongen waarin de Molukken een vorm van zelfbeschikking zouden krijgen. Omdat het land internationaal geen steun kreeg bij zijn pogingen een rol in de kolonie te behouden, moest het zich in 1949 definitief daaruit terugtrekken. Hoewel bij de soevereiniteitsoverdracht bedongen werd dat de federale structuur er zou komen, veranderde Indonesië al snel in een eenheidsstaat. Toen als reactie op 25 april 1950 op de Molukse eilanden de Republik Maluku Selatan (RMS) werd uitgeroepen, deed Nederland dit af als een opstand van rebellen. De op dat moment nog in Nederlandse dienst zijnde Molukse militairen die op het eiland Java verbleven zaten mede als gevolg hiervan in een benarde positie. Na het uitroepen van de RMS vertrouwden de andere Indonesiërs hen helemaal niet meer. Als 'tijdelijke' oplossing werden de 4000 Molukse KNIL'ers daarom met hun gezinnen, in totaal ongeveer 12500 personen, met troepenschepen naar Nederland overgebracht. Daar kregen zij na aankomst - en velen zelfs al op de boot, vóór aankomst - te horen dat ze uit de militaire dienst waren ontslagen. De eerste jaren woonden de 'Ambonezen', zoals ze toen meestal genoemd werden, in een 90-tal centrale woonoorden waaronder de voormalige concentratiekampen Westerbork en Vught.[1] Doelbewust werden de Molukkers buiten de Nederlandse samenleving gehouden. Ze mochten ook niet werken, want ze gingen immers weer terug. Al snel werd toch het onvermijdelijke duidelijk, Nederland zou ze niet terug naar de Molukken brengen. De verhoudingen tussen de Nederlandse regering en de Molukkers bleven jarenlang zwaar belast door de plotselinge overkomst naar Nederland, het collectieve ontslag uit het leger en de weigering van de Nederlandse regering om zich actief voor het oprichten van een Molukse republiek in te zetten. In 1986 werden na langdurig overleg een Herdenkingspenning komst Ambonezen naar Nederland en een zogenaamde Rietkerk-uitkering vastgesteld. In de jaren zeventig zorgde de tweede generatie Molukkers in Nederland voor opschudding met gijzelingen, waarbij ook doden vielen. De bekendste is de treinkaping bij De Punt. Ook de treinkaping bij Wijster, de bezetting van de woning van de Indonesische ambassadeur in Wassenaar, de gijzeling in het provinciehuis te Assen en de gijzeling in een lagere school in Bovensmilde zijn bekende acties. De jonge Molukkers voelden zich miskend en eisten dat Nederland zich meer voor hun vrijheid in Indonesië zou inzetten. De huidige, derde generatie zet zich nog wel in voor het oude ideaal, maar beseft ook dat hun leven hier geworteld is. Vanuit Nederland probeert ze de idee van een zelfstandige Republik Maluku Selatan (RMS) levend te houden. Ze neemt tegelijkertijd veel meer deel aan de Nederlandse samenleving. Toch blijft er onrust in de Molukse gemeenschap aanwezig, zeker als de situatie op de Molukken slecht is. Het geweld daar in 1999 zorgde ook in de Nederlandse Molukse gemeenschap voor spanningen.
"De Molukkers moeten heel erg wanhopig geweest zijn om zoiets te doen. Misschien is het handig om je te verdiepen in de geschiedenis van de Molukkers. Ze zijn als oud vuil door de Nederlandse staat behandeld." Ja joh, Volstrekt logisch dat je dan een school en een trein in gijzeling neemt en mensen door de kop schiet. Hartstikke begrijpelijk. Laten we vooral nooit meer ingrijpen maar ons eerst verdiepen in de psyche van de daders... laat je nakijken!
'Eerst schieten dan 'stop' zeggen was het credo in het Nederlandse leger waar ik onder diende als dienstplichtige.
Hier is 3 weken lang op allerlei manieren 'stop' gezegd. Pas daarna is men over gegaan tot het gebruik van geweld.
Ik weet niet bij welk onderdeel je was ondergebracht, maar mij is geleerd om te voorkomen dat je in een dergelijke situatie terrecht zou komen. Wanneer wel, dan had je al een fout gemaakt.