11 redenen om niet te gaan stemmen

Ik wens u wijsheid maar vooral sterkte toe op 12 september.

Reden 1: 50PLUS Mocht u deze respectabele leeftijd nog niet hebben bereikt, zal het duidelijk zijn waarom u beter niet voor deze nieuwkomer in ons politieke bestel kunt kiezen. Op de lijst staan 34 kandidaten van wie er slechts één onder de 50 is. Wat deze “gediplomeerd schaakleraar” Monique van de Griendt bij de Grijze Garde doet, is een raadsel. Misschien voelt zij zich thuis bij een groep babyboomers die onder het motto “houden wat we kunnen houden en de rest kom er later wel uit” probeert de kijkers van omroep MAX aan zich te binden.

Reden 2: SGP Waarom u niet op de poldertaliban moet stemmen? Net als bij 50PLUS hoeft u voor het antwoord slechts naar de kandidatenlijst te kijken. Ondanks de gevoelige tik die de vrouwenhatende mannenbroeders onlangs kregen van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, is er niet één vrouw op te vinden. Kijk de SGP-website erop na. Maar niet op zondag, dan is deze onbereikbaar.

Reden 3: Partij voor de Dieren Hoewel het Marianne Thieme en Esther Ouwehand enigszins is gelukt zich van het imago van een one-issuepartij te bevrijden, blijft het bizar voor een Homo sapiens op een partij te stemmen die primair het belang van andere soorten behartigt. Het wachten is op het succes van de Plantenpartij of BacteriePLUS.

Reden 4: GroenLinks In theorie een prachtpartij met alles voor de moderne, progressieve kiezer: een sociaal gezicht, milieubewust en een vlot, kosmopolitisch imago. Helaas is de partij volledig geïmplodeerd na het vertrek van de bij vriend en vijand geliefde Femke Halsema. Sinds het LPF-debacle heeft geen Nederlandse partij zichzelf zo belachelijk gemaakt, met als (voorlopig) dieptepunt de volstrekt inhoudsloze lijsttrekkercampagne van Tofik “BAM!” Dibi.

Reden 5: CU De ChristenUnie is voor velen de meest sympathieke van de confessionele partijen. Niet het sombere fundamentalisme van de SGP en niet dat draaierig regenteske van het CDA. De slogan “Voor de verandering” doet zelfs een zekere progressiviteit vermoeden, voor zover dat mogelijk is bij een partij die haar wereldbeeld baseert op een boek dat tussen 3500 en 1800 jaar geleden werd geschreven. En hoeveel kiezers geven hun kostbare stem aan een partij die als eerste punt in haar programma “de vrijheid van godsdienst” heeft opgenomen? Niet zo veel, godzijdank.

Reden 6: CDA De partij van het ouderwetse, van het verzuilde, van het vastgeroeste in de politiek, is erin geslaagd van een absolute meerderheid van de drie constituerende partijen (KVP, ARP en CHU) in 1956 te verschrompelen naar een marginaal clubje dat blij mag zijn met 10% van het electoraat. U hoeft maar te kijken naar lijsttrekker Sybrand Buma (het Van Haersma schijnt verdwenen, dat was zelfs de CDA’ers te anachronistisch) om te weten wat er mis is met de partij: ideeën-, smaak- en richtingloos. Frisse wind Mona “Leve de Weigerambtenaar” Keijzer moet de C herintroduceren aan de christendemocraten, maar of er bij het steeds sneller ontkerkelijkende electoraat veel valt te winnen met het discrimineren van homo’s, valt gelukkig te betwijfelen.

Reden 7: D66 Het als aanstekelijk gepresenteerde Euro-enthousiasme van Alexander Pechtold begint zo langzamerhand zelfs gênant te worden voor de meest diehard eurofielen. Hoever van de realiteit verwijderd moet je zijn om een pamflet getiteld “Goed nieuws: Europa gaat een stralende toekomst tegemoet!” te schrijven. Toch deed Europarlementariër Sophie in ´t Veld dit recent. Echt. De terminologie doet meer denken aan een EO-Jongerendag dan aan serieuze politiek anno 2012. Ook de krampachtige pogingen liberale kiezers bij de VVD weg te kapen, lijken gespeend van realiteitszin. Hoe anders valt het versoepelen van het ontslagrecht te verklaren terwijl de Nederlander zucht onder de hoogste werkloosheid sinds 1996?

Reden 8: PvdA De sociaaldemocraten dreigen ten onder te gaan in de titanenstrijd om het premierschap tussen Mark Rutte en Emile Roemer. En laten we eerlijk zijn: terecht. Toen de partij de kans had zich te profileren als een verantwoordelijk alternatief, overspeelde kersvers leider Diederik Samsom zijn hand en liet de Kunduzpartijen het vuile werk opknappen. Hoe onpopulair dat akkoord inmiddels ook is, waarom zou iemand nog kiezen voor socialisme light? Als u een consequent njet wilt, kunt u tegenwoordig beter bij de SP terecht, een partij die zich nog niet impopulair heeft gemaakt met het pamperen van (moslim)immigranten of het wanbesturen van onze grote steden.

Reden 9: PVV Wat kunnen we na hun geflopte net-niet-regeringsdeelname nog zeggen over de rechtspopulisten? Dat de partij, voor zover die benaming van toepassing is op Geert Wilders’ onemanshow, volkomen onbetrouwbaar is gebleken? Dat zij zonder met de ogen te knipperen de Dreigende Islamisering van ons land heeft ingeruild voor het Grote Brusselse Gevaar? Dat het partijprogramma bewust is volgestopt met punten waarvan zelfs, nee: ook, nee: zeker de partijleiding weet dat de hel zal bevriezen voordat zij ooit zullen worden verwezenlijkt? Wilders nieuwste stemmentrekker: Badr Hari moet het land worden uitgeschopt. Het is voor de grote blonde leider blijkbaar dat of hem een verkiesbare plaats op de lijst aanbieden. Als Hari niet van Marokkaanse afkomst was tenminste…

Reden 10: SP Ondanks de gouden bergen die de peilers de voormalige Socialistiese, nu Socialistische Partij in het vooruitzicht stellen, valt het veel kiezers zwaar de club van linkspopulist Emile Roemer serieus te nemen. Dat is niet zozeer te staven met feiten – de oud-Maoïsten hebben te weinig verantwoordelijkheid gedragen om ze ergens op te kunnen afrekenen – maar meer een gevoel. Het socialistische experiment is wereldwijd volslagen mislukt en net nu Nederland, nu heel West-Europa op de rand van de economische afgrond balanceert, gaan we met zijn allen stemmen voor een partij die ouderwets, hard links – niet die verwaterde, sociaaldemocratie van de PvdA – voorstaat? Ik dacht het niet!

Reden 11: VVD De liberalen maken het hun achterban steeds lastiger zich dit te blijven noemen. Samenwerking met de PVV en concessies aan de SGP tonen dat de partij steeds meer de rol van het CDA aan het overnemen is: die van een club conservatieve, plucheverliefde, draaikonten. Weigerambtenaar, wietpas, zondagssluiting, woningmarkt, boerkaverbod, Eurofobieflirt: het is nauwelijks mogelijk aan te geven waar hem dat liberale nog inzit bij de Liberalen. Uiteraard, voor bankiers, ondernemers en werkgevers is de VVD de partij om op te stemmen. Maar vraagt u zich eens af: Behoort u tot die groep? Luidt het antwoord daarop nee, kies dan niet voor de VVD.

Ik wens u wijsheid maar vooral sterkte toe op 12 september. En vergeet niet: Stemmen is een recht, geen plicht.