Eerste verkiezingsdebat in plenaire zaal van de Tweede Kamer
1 op de 3 vrouwelijke chirurgen in VK wordt aangerand op het werk, zelfs tijdens operaties
© Foto ter illustratie
In de Britse gezondheidszorg is sprake van een epidemie van seksueel geweld tegen vrouwelijke chirurgen. Dat meldt The Guardian op basis van een onderzoek dat is gepubliceerd in het British Journal of Surgery. Maar liefst 30 procent van de vrouwelijke chirurgen verklaart in de afgelopen vijf jaar slachtoffer te zijn geweest van aanranding in de werkomgeving. Er werden 11 gevallen van verkrachting gemeld. Veertig procent kreeg te maken met ongewenste opmerkingen over hun lichaam, 38 procent met seksueel getinte 'grappen'. 90 procent van de ondervraagde vrouwen verklaren dat ze getuige zijn geweest van seksuele misdragingen op het werk. Bij de mannen is dat 81 procent.
"Seksueel gedrag komt frequent voor en het lijkt er op dat het niet belemmerd wordt als gevolg van een combinatie van een zeer hiërarchische structuren en onevenwichtige verhoudingen in macht en gender," concludeert het rapport. Met andere woorden het is een wereld waar mannen het voor het zeggen hebben en hun gang gaan.
In het rapport worden voorbeelden genoemd van aanrandingen die zelfs tijdens operaties plaatsvinden. Zo is er het voorbeeld van een chirurg die onder het mom van "transpiratie afvegen" herhaaldelijk zijn gezicht tussen de borsten van een collega drukt "omdat ik dat zo lekker vind".
Eerder onderzoek wees uit dat er de afgelopen vijf jaar meer dan 35.600 seksuele veiligheidsincidenten zijn geweest in de Britse zorg. Oftewel gemiddeld 20 per dag. De Britse medische autoriteiten kondigden daarop een "zero tolerance"-beleid af. Het vaakst is er sprake van een situatie waarbij stagiaires en medici in opleiding slachtoffer zijn van superieuren en dat niet of amper melding durven te melden.
Het gedrag van de mannen maakt de operatiekamer een onveilige werkomgeving voor vrouwen. Terwijl uit recent onderzoek ook blijkt dat patiënten bij een vrouwelijke chirurg meer kans maken op het overleven van een operatie dan bij mannelijke chirurgen.
Reacties (6)
1 op de 3 vrouwelijke chirurgen... Het moet niet gekker worden. Dat kan slechts, lijkt mij, doordat die mannen een soort haat/liefde-verhouding creëren. Zo van: ik vind je leuk zolang je mijn seksuele avances accepteert (en dat zal ik je in je carrière verder brengen). Maar wijs je mijn avances af dan haat ik je (en zal ik jou in je carrière tegenwerken). En als vrouw kom je dan wellicht terecht in een soort Stockholm-syndroom. Je vat tóch sympathie op voor die man, omdat hij je in je carrière verder kan/wil helpen... (Maar dit is slechts een hypothese). Dit soort mannen dient hardhandig uit hun machtsmisbruik getrokken te worden. Ze met een scalpel bewerken, zoals hieronder betoogd, werkt natuurlijk averechts, en dan ben je zelf strafbaar. Effectiever lijkt mij een beroepsverbod van één of enkele jaren.
Als klachtenprocedures met vertrouwenspersonen niet helpen, dan een lik-op- stukbeleid: een 'kosmetische' haal met de scalpel over het gezicht van de mannelijke aanrander, die misschien met een oorschelp minder toe kan.
Matth Het is sowieso al een idiote reactie, maar in één haal over het gezicht en dan nog een oor meenemen.......
Zandb Idioot? Bij onmiddellijke en wederrechtelijke aanranding is zelfverdediging geoorloofd, door een rechter te toetsen. Met een structureel onveilige werkplek voor vrouwelijke zorgverleners, waarbij mannelijke aanranders vaak wegkomen met hun daden, omdat zij meer macht hebben, is iets grondig mis. Inderdaad, een oorschelp valt niet bij 1 haal over het gezicht.
Matth Nou, zo vanzelfsprekend als u dat doet voorkomen, is dat niet, dat recht op zelfverdediging niet. In het algemeen dus niet alleen als het om aanranding gaat. In deze gevallen lijkt er geen sprake van direct gevaar te zijn, dus is er ook geen sprake van een recht op zelfverdediging, op de manier zoals u die schetst.
Zandb Terecht zegt u dat ik recht op zelfverdedigiging als vanzelfsprekend aannam of geoorloofd vond -met of zonder wapens- en ik drukte me onnauwkeurig uit. Het Wetboek van Strafrecht (art. 41 lid 1): "Niet strafbaar is hij die een feit begaat, geboden door de noodzakelijke verdediging van eigen of eens anders lijf, eerbaarheid of goed tegen ogenblikkelijke, wederrechtelijke aanranding." Het gaat om het niet-strafbaar zijn; men wordt niet vervolgd. Bij een onmiddellijke aanval kan/mag een toegepaste verdediging effectief zijn maar evenredig aan de ernst van de aanval, wat door een rechter beoordeeld wordt. Eeventueel ook rekening houdend met de gemoedstoestand van de aangevallen persoon (in art. 41 lid 2, "heftige gemoedsbeweging"). Dus er zijn wel degelijk grenzen bij noodweer.