The Good Place S04E01: terug naar het begin

The Good Place is een televisieparel. Het begon als een eigenzinnige, komische serie, waarin Eleanor Shellstrop (Kristen Bell) na een administratieve fout in het titulaire hiernamaals terechtkomt. Maar niets is wat het lijkt. Showrunner Mike Schur ( Brooklyn Nine-Nine ) vond de serie en de personages ieder seizoen opnieuw uit door een absurdistische versie van de hemel, de hel, en alle plaatsen daartussenin te creëren.

Tegen het einde van het derde seizoen kwam het groepje van onsterfelijke zielen van slechte mensen die goed werden - ofwel, de zelfbenoemde 'Arizona-vuilzak' Eleanor, de neurotische professor Chidi (William Jackson Harper), de Britse socialite Tahani (Jameela Jamil), en de dommerik uit Florida, Jason (Manny Jacinto) - erachter dat het puntensysteem - dat beslist wie er naar de hemel of de hel gaat - een fout bevat. In de afgelopen 500 jaar scoorde niemand die stierf hoog genoeg om in een plekje in de hemel te bemachtigen. Samen met de hervormde demon Michael (Ted Danson, Bored to Death ) en de alomtegenwoordige robot Janet (Darcy Carden), sloten ze een overeenkomst met de rechter van de neutrale zone, Gen (Maya Rudolph), en Shawn (Marc Evan Jackson) uit de hel, om een nieuw experiment te starten. Nu kunnen ze voor eens en altijd bepalen of mensen zichzelf daadwerkelijk kunnen verbeteren.

Het grootste deel van de opener is gewijd aan het aan elkaar knopen van de losse eindjes uit het derde seizoen. Het voorgestelde experiment is namelijk een herstart van het uitgangspunt van het eerste seizoen. De kern? Plaats vier zielen terug in Michaels glanzende, neppe hemel en kijk of tijd doorbrengen met andere door Janet gecreëerde mensen genoeg indruk op de proefpersonen maakt om zichzelf te veranderen. Het lot van het menselijk ras ligt dus in de handen van vier mensen, een geslachtloos wezen van pure schepping, en een hervormde demon.

De terugkeer naar de vertrouwde ‘hemel’ werkt goed in de opener, omdat het vele grappige en lieve momenten oproept. Het toont daarnaast hoeveel de personages zijn gegroeid, en hoe ver ze nog moeten gaan om hun doelen te bereiken. Toch is er ook een zwart randje. Eleanor en Chidi vonden elkaar in elk seizoen als geliefden, maar Chidi had aan het einde van het derde seizoen zijn geheugen gewist om zijn vriendin, de neurologe Simone Garnett (Kirby Howell- Baptiste), te redden. In de eerste aflevering heeft Eleanor moeite om zichzelf bij elkaar te houden. Terwijl ze Chidi weer wegwijs maakt in de wereld roept hij uit: ‘Ik kan filosofieboeken oproepen zoals de hamer van Thor! Dit is letterlijk mijn droom’, voordat hij toevoegt: ‘Heel erg bedankt. Sorry, dit is zo overweldigend dat ik je naam ben vergeten.’ Auw.

Naast de humor speelt de filosofische onderbouwing van de serie nog steeds een grote rol. Zowel Eleanor als Chidi offeren hun persoonlijke geluk op voor het grotere doel. En de agenten van de hel proberen de experimenten van de mensen bij elke beurt te belemmeren. Het is een vorm van utilitarisme, waarbij Schur aanstuurt dat een mogelijk compromis in ieders belang is.

Scherpe woordspelingen, een cast met een overweldigende chemie, en chaos – alhoewel de pure chaos meestal ontstaat in de tweede helft van het seizoen, omdat Schur de perceptie van wat de serie nu eigenlijk is altijd omdraait. The Good Place onderzoekt met humor de aard en moraliteit van de mens. In het laatste seizoen van de serie blijkt dat het wederom een meeslepende, maar morele en humorvolle reis naar het hiernamaals wordt.