Sixty Minutes: sensationele actie in snelkookpanfilm

Een MMA-vechter heeft een uur om zijn dochter in zijn armen te sluiten en stuit onderweg op een keur aan obstakels in vermakelijke thriller. 

Sixty Minutes draait in een notendop om een man die moet rennen en vechten voor zijn leven, om zijn dochtertje nog te kunnen zien. Rapper en acteur Emilio Sakraya speelt Octavio Bergmann, een MMA-vechter die op het punt staat om een van de grootste gevechten uit zijn carrière aan te gaan. Regisseur en scenarist Oliver Kienle filmt in de openingsscène Bergmanns spiermassa. Dit is een macho, een vechtmachine die niet met zich lijkt te laten sollen, lijkt Kienle met die beelden te willen zeggen. Dat is belangrijk: de rest van de film laat zich omschrijven als een rollercoaster, waarin Sakraya zijn vechtkunsten etaleert. 

Bergmanns wedstrijd vindt plaats op de dag dat ook zijn dochter jarig is. En hij heeft in het verleden al een hoop verjaardagen gemist. Dus geeft zijn ex hem een ultimatum: als hij er dit jaar niet bij is, dan verliest hij de voogdij. De atleet heeft welgeteld één uur. Dus zien we Sakraya bijna door het beeld vliegen, op weg naar het kind van zijn personage. Maar Kienle heeft de nodige obstakels bekokstoofd: met Bergmanns match is nogal wat dubieus geld gemoeid, en criminelen willen hem dwingen om de wedstrijd te vechten. Bergmann probeert zich op zijn beurt weer uit de kluwen van die boeven te vechten.

Dat levert sensationele actie op in een film die qua format vooral doet denken aan de Duitse klassieker Lola Rennt (1996). Sowieso doet Kienle het beter als Bergmann wat te doen heeft; in de subtielere dramatische scènes valt de film ietwat stil. Niettemin werkt de premisse van Sixty Minutes wel degelijk: als kijker leef je mee met Bergmann, die steeds meer van een macho een mens wordt. Een vader, die hemel en aarde doet bewegen om zijn kind weer in de armen te kunnen sluiten.

Sixty Minutes, vanaf vrijdag 19 januari 2024 bij Netflix