Never Have I Ever S03: twee stappen vooruit, eentje terug

Het heeft even geduurd, maar eindelijk is het zover: Devi (Maitreyi Ramakrishnan) en Paxton (Darren Barnet) zijn officieel vriendje en vriendinnetje! En het enige dat Devi hiervoor hoefde te doen was ‘hem bedriegen, aanrijden met een auto, en al zijn huiswerk doen’. Maar, zoals dat wel vaker gaat bij gerealiseerde dromen, voldoet de realiteit niet helemaal aan de verwachtingen. Devi heeft ook duidelijk Crazy Ex-Girlfriend  nooit gezien. Devi’s therapeute (Niecy Nash) had het al voorspeld: een relatie maakt niet automatisch alles in je leven goed. Zeker niet wanneer je als zestienjarige scholiere nog steeds worstelt met een hartverscheurend verlies – de plotselinge dood van haar vader.

Al direct slaan bij Devi de twijfels toe. Want wat doet de populairste jongen van school nu met een nerdy loser – bijnaam Crazy Devi – zoals zij? En dan hebben ze nog niet eens seks gehad, in tegenstelling tot wat de boze tongen in de meidentoiletten beweren.

Al vanaf het allereerste begin gaf Never Have I Ever  – ontsproten uit de breinen van Lang Fisher en Mindy Kaling ( The Mindy Project , The Sex Lives of College Girls ) – ons met Devi Vishwakumar een fascinerende en complexe tiener, die naast de gewone dingen – vriendjes, vriendschappen, hoge cijfers – ook worstelt met een diep trauma. Een beetje irrationeel en egocentrisch is ze ook. Niet voor niets wordt haar voice-over ingesproken door niemand minder dan John McEnroe, wereldberoemd door zijn tenniskwaliteiten, en zijn notoire humeur.

De (liefdes)perikelen van Devi’s beste vriendinnen Fabiola (Lee Rodriguez) en Eleanor (Ramona Young) en van medestreber en andere liefdesinteresse Ben (Jaren Lewison) zijn ook in het derde seizoen van onderschikt belang. Poorna Jagannathan ( The Night Of ) vindt wel op subtiele wijze steeds meer diepgang in de rol van Nalini, de strikte moeder die dochter Devi zo graag wil helpen, maar niet goed weet hoe.

Never Have I Ever  blijft fijn om naar te kijken. Want al heeft Devi nog steeds vaak een bord voor haar kop, ze boekt wel beetje bij beetje vooruitgang, zelfs al is het vaak twee stappen vooruit, en eentje terug.