Wat is er mis met het woord 'papadag'? Nou dit:

Steeds vaker hebben mannen een dag in de week 'papadag'. Een dag waarop ze niet werken, maar voor de kinderen zorgen. Maar hoe zit dat op al die andere dagen?

'Er zijn weinig woorden waar ik zo'n hekel aan heb als aan het woord "papadag"', aldus Merel in de dramaserie Oogappels.  

'Hoezo?', vraagt haar mannelijke collega.

Merel: ‘Nou, omdat ik het onuitstaanbaar vind dat als mannen een dag in de week thuisblijven om voor hun kinderen te zorgen ze een schouderklopje krijgen, terwijl een vrouw als ze haar kind 4 dagen in de week naar de crèche brengt een ambitieuze bitch is. En stel hè: jouw baas stemt in en jij krijgt een papadag, dan blijven er nog altijd 4 dagen per week over. Dagen waarop je je kind niet naar de crèche kan brengen omdat het naar het consultatiebureau moet of dat je hem van school moet halen omdat die luizen heeft of omdat hij van het klimrek is gedonderd, terwijl jij net op het punt stond om te vertrekken naar de rechtbank. En dan heb ik het nog niet eens over zwemlessen, schoolreisjes waar ouders mee moeten als begeleider, herfst-, paas- en kerstpresentaties waar je geacht wordt je neus te laten zien. 10-minuten-gesprekken, hockeytraining en pianoles.’

‘Dat regelt zich vanzelf, toch?’, reageert haar collega weer.

Merel: 'Nou, in mijn ervaring regelen de dingen zich zelden vanzelf, James.’

‘Jezus, Merel. Misschien gaan we het allemaal wel veel beter doen', antwoordt een andere mannelijke collega.

Merel: ‘Dat hoop ik. Dat hoop ik echt. Want nu zijn het negen van de tien keer de moeders die zich in duizend bochten wringen om de dingen op te lossen en die zich dag en nacht schuldig voelen omdat ze het gevoel hebben dat ze overal tekortschieten. Daarom zit er een vrachtlading aan jonge ambitieuze vrouwen in de Ziektewet met een burn-out. En dat is onrechtvaardig en niet eerlijk.’