Tuğrul maakt extreem vieze plekken schoon. Hoe doet hij het?

Tuğrul Çirakoğlu is schoonmaker, maar niet zomaar een. Hij is gespecialiseerd in extreme situaties. Hij maakt voornamelijk woningen schoon van mensen die zijn overleden. Eervol werk, noemt hij het.

Heftig werk, zo omschrijft Çirakoğlu het. Soms heeft de persoon in kwestie enkele weken of maanden dood in het huis gelegen voor het lichaam wordt ontdekt. Ook komt het regelmatig voor dat Çirakoğlu kilo’s aan ontlasting aantreft, en ook huizen vol afval of rottend eten zijn geen uitzondering. ‘Dat gaat wel heel ver.’ In Niet Normaal Vies wordt hij in zijn werkzaamheden gevolgd.

Maar hoe is Çirakoğlu ooit in deze branche terechtgekomen? ‘Je rolt erin’, grapt hij. Hoewel hij een master afrondde kwam hij niet aan een baan. Keer op keer werd hij zonder reden afgewezen. Toen besloot hij eigen baas te worden. En dat bedrijfje is naar eigen zeggen enigszins geëscaleerd. Hij begon als schoonmaker van huisfeesten. De ochtend na het feestje kwam hij om de hele boel weer aan kant te maken. Dat evolueerde vervolgens van ‘vervuilde woningen in het algemeen’ naar de opdrachten die hij nu heeft. ‘Je ziet dat je het kan, je ziet dat er vraag naar is, je ziet dat je het volhoudt en dan komt van het een het ander.’

Voor Çirakoğlu is een opdracht niet enkel een zakelijke aangelegenheid. Eerst voert hij de opdracht uit: hij maakt schoon. Maar daarna maakt hij altijd een rondje, om de persoon te leren kennen. ‘Uit respect naar de persoon toe, zodat het geen nummer wordt.’ Vooraf wil hij dat niet, omdat hij ervan overtuigd is de opdracht dan niet tot een goed einde te kunnen brengen. ‘Dat gaat in je hoofd zitten.’ Vaak zijn het namelijk tragische verhalen. In de eerste aflevering zien we hoe Çirakoğlu een aantal kerstkaartjes in de woning vindt. Door de jaren heen verstuurd door het nichtje van de bewoner. ‘Het feit dat hij dit heeft bewaard (…) dat laat wel zien dat dit waarschijnlijk heel belangrijk voor hem was.’

In een boekje houdt Çirakoğlu bij wat hij tijdens zijn opdrachten meemaakt; welke verhalen hij in de woningen ontdekt. Hij leest een stukje voor, waarbij hij het leven beschrijft van een man, een voorheen erg succesvolle man, die in de crisis zijn baan verloor en aan lagerwal raakte. Hij verloor zijn vrienden en begon steeds meer te drinken. In twee jaar tijd heeft hij zijn woning compleet gevuld met bierblikjes. ‘Je kon er echt in zwemmen, zoveel was het.’

‘Contact met mensen had hij nog amper en hij rotte letterlijk weg tussen zijn vuilnis. Helaas was er door de alcohol niks meer van hem over. Hij was al jaren geleden gestopt met leven en bestond alleen nog maar.’

Mooi en eervol werk, volgens Çirakoğlu. ‘Ik heb altijd meegekregen dat het leven niet alleen draait om geld. Als je iets doet, probeer er dan ook de wereld mooier mee te maken. Of je nou schoonmaker bent of presentator of wat dan ook: probeer iets met je talenten te doen. (…) Het zou zonde zijn als je het alleen voor het geld zou doen en je er verder niemand mee helpt. Dat zou ik persoonlijk zonde van mijn tijd vinden.’

Van jongs af aan heeft Çirakoğlu al sterk het vermoeden dat hij op een moment in zijn leven bekend zou worden om iets wat hij doet. ‘Maar ik heb nooit de intentie gehad om bekend te zijn, gewoon om het bekend zijn. Het gaat niet zozeer om wie ik ben.’ Op zijn middelbare school werd dit gevoel bevestigd toen hij in een lange gang de foto’s van bekende oud-leerlingen zag hangen. ‘Als ik door die gang liep, zei ik altijd stiekem tegen mezelf: "Op een dag gaat jouw foto ook hier hangen."’

Niet Normaal Vies, vanaf 6 april om 21:20 op NPO3