Een eerlijk gelijkwaardig Nederland. Wij zijn voor. Jij ook?

Hoe maken de mensen op Curaçao gebruik van hun eigen veerkracht?

  •  
17-11-2021
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
886 keer bekeken
  •  
Rauw Curaçao

Juny in Rauw Curaçao

© Kees Schaap

In de tweede aflevering van Rauw Curaçao staat geloven in jezelf centraal. Maker Wensly Francisco volgt drie personen wier levens op een keerpunt staan, net nadat de deuren in Curaçao weer opengaan na een harde lockdown van drie maanden. Waaronder Juny Richardson. 'Er is een wonder nodig om de situatie te verbeteren.’

Met de sluiting van de Isla-raffinaderij gingen honderden banen verloren. Waaronder die van Juny Richardson en Giovanni Abath, zien we in de documentaire. 

'Wat ik in de toekomst wil, is een eigen huis en auto hebben. Dat is de droom van veel mensen.'
Juny Richardson

Francisco ontmoet Juny toevallig bij een tankstation waar hij op dat moment avocado’s en limoenen verkoopt. ‘Ik sta hier elke dag’, vertelt Juny aan Francisco. 'Van maandag tot maandag. Vanaf acht uur tot laat in de avond.’ Tot voor kort was hij schoonmaker bij Isla. ‘Maar de vraag naar olie is ingestort en de plaatselijke raffinaderij is verouderd en vervuild’, horen we Francisco vertellen. Nu heeft Juny verschillende bijbaantjes, waaronder ook clown. ‘Ik word weleens gebeld om als clown op een kinderfeestje te komen.’ Wanneer Francisco hem naar zijn dromen vraagt, antwoordt hij: ‘Wat ik in de toekomst wil, is een eigen huis en auto hebben. Dat is de droom van veel mensen.’ De huidige situatie op het eiland maakt hem wel een beetje hopeloos: ‘Er is een wonder nodig om de situatie te verbeteren.’ Uiteindelijk wil hij zijn eigen smoothie shop beginnen. Maar dat vergt veel: ‘Soms eet ik helemaal niet om mijn doelen te kunnen bereiken.’ Om te sparen voor zijn zaak, licht hij toe.

Rauw Curaçao

Juny in Rauw Curaçao

© Kees Schaap

'Iedereen wil zichzelf beschermen. Veel mensen zijn hun werk kwijt.'
Giovanni Abath

Ook Giovanni Abath is ontslagen bij de raffinaderij Isla. ‘Je gaat zitten en leest door en dan kom je bij het gedeelte waar wordt gezegd dat je geen baan meer hebt.’ Voor hem komt die brief als een schok. Naast zijn baan werkte hij in zijn atelier, waar hij metalen kunstwerken maakte. Dat is nu geen hobby meer; daar maakt hij nu na zijn ontslag zijn werk van. ‘Iedereen wil zichzelf beschermen. Veel mensen zijn hun werk kwijt. Er zijn veel jongeren op straat. Kinderen moeten eten en ouders kunnen ze geen eten geven. Wat gebeurt er dan? Als het lang zo doorgaat, dan denken mensen: luister, mijn kind moet eten.’ Volgens hem zal de criminaliteit toenemen door de gevolgen van de crisis. In zijn atelier maakt hij 'stijlvolle hekwerken' die criminaliteit zouden moeten tegengaan. Hij ziet het als zijn individuele taak om uit de crisis te komen: ‘Het enige wat mijn vrouw en ik zeker weten, is dat we hier om acht uur beginnen met werken. Als we geen opdrachten van klanten hebben, dan gaan we kunst maken, schoonmaken of repareren. Als je het zo aanpakt, zul je niet falen.’ Volgens hem komen er nog slechtere tijden aan: ‘Dit is nog lang niet het dieptepunt.’

'Ik werd soms boos dat ik geen toestemming kreeg om te gaan werken. Van mijn ouders moest ik doorgaan met school.'
Riesmarly Tokaay

Ook voor de 17-jarige Riesmarly Tokaay, die graag profvoetballer wil worden, zijn de gevolgen van de crisis voelbaar, zien we in de documentaire. Haar moeder is schoonmaakster en wordt flink gekort op haar uren en haar vader, werkzaam in de bouw, werd ontslagen. Zij begon op haar zevende met trainen en nu hoopt ze daarmee geld te verdienen om haar ouders uit de armoede te helpen. ‘Ik werd soms boos dat ik geen toestemming kreeg om te gaan werken. Van mijn ouders moest ik doorgaan met school’, legt ze uit. ‘Ik herken mezelf in jou’, zegt Francisco. ‘Ik groeide alleen met mijn moeder op. Elke dag de gedachte dat ze niks heeft.’ 

Maar haar ouders helpen is niet haar enige doel. Wanneer de geïnteresseerde voetbalmanagers vragen wat ze hoopt te bereiken, vertelt ze: ‘Om vrouwen te inspireren zodat ze zich niet hoeven te schamen als ze gaan voetballen. Dat ze uit hun comfortzone stappen en laten zien wat ze kunnen. Wij vrouwen kunnen heel veel bereiken.’ 

Voetbal Rauw Curaçao

© Benny Jansen

Meer lezen over Rauw Curaçao?  Dat kan hier:

In de eerste aflevering werden eilandbewoners die opstaan met hulp geïntroduceerd. Wie zijn de burgers in Rauw Curaçao die zich inzetten voor anderen in tijden van crisis?

Volg de verhalen van deze mensen iedere zondag, om 20.20 uur op NPO 2.

Aflevering 2 terugkijken? Klik hier.

Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.