Deze jongeren gaan stemmen, jij ook?

Vandaag kun je jouw stem uitbrengen voor de Tweede Kamerverkiezingen. Stemmen betekent meebepalen welke partijen jou mogen vertegenwoordigen. Deze jongeren gaan stemmen, jij ook?

‘Ik volg de politiek niet op de voet, maar nu de verkiezingen eraan komen verdiep ik me meer in de partijen. Hoewel ik niet zweef - ik stem vrijwel altijd hetzelfde - vind ik het vooral belangrijk om te kijken naar de levensfase die er voor mij aan zit te komen. Ik ben dertig en al een tijdje op zoek naar een koophuis.

Momenteel betaal ik 1100 euro aan huur per maand. En ik ben wel tevreden met waar ik nu woon, maar met de hypotheek waar ik voor in aanmerking kom, kan ik geen fatsoenlijk huis kopen. Bovendien is het woningaanbod enorm laag; je komt er gewoon niet tussen. Als ik een bod doe, word ik steeds overboden door mensen die al een huis hebben. Sociale huur daar kom ik niet voor in aanmerking en ik heb mezelf te laat ingeschreven bij wooncorporaties waar nu wachtrijen staan van zeven jaar. Op mijn drieëntwintigste was ik daar immers nog helemaal niet mee bezig. Wonen heeft voor mij dan ook prioriteit als het gaat om mijn stem. Er zouden meer starters- en eenpersoonswoningen moeten komen. En huisjesmelkers mogen ook weleens aangepakt worden, want dan krijg je dus de situatie waar ik nu in zit.

In je eentje heb je weinig invloed, maar alle stemmen bij elkaar kunnen het verschil maken. Je draagt echt je eigen steentje bij. Daar bovenop vind ik dat je niet mag klagen als je ook niet gaat stemmen.’

‘Ik vind het heel belangrijk dat iedereen gelijke kansen krijgt en gelijk behandeld wordt, want ik merk om me heen dat dat nog niet genoeg gebeurt. Als je afwijkt van de sociale norm, merk je dat er veel hindernissen op je pad komen. Met sociale norm bedoel ik dan vooral wit, zonder beperking, man, cisgender en heteroseksueel. Als je op een van deze peilers afwijkt van wat de standaard is, gaan dingen moeizamer in de maatschappij. Misschien word je dan minder vriendelijk behandeld aan de kassa, maar ook op grotere schaal kun je dan moeilijkheden ondervinden.

Ik denk dat er financieel écht nog veel moet veranderen. Bedrijven zoals Shell zijn vrijgesteld van winstbelasting, terwijl ik genoodzaakt ben om 32 uur te werken in plaats van 36, omdat ik anders te veel belasting moet betalen en erop achteruitga. Gratis ov is nog steeds niet mogelijk terwijl er wel veel geld als subsidie naar de fossiele brandstoffen gaat. Ook dat is gelijkheid, en dat zit me heel erg dwars.

Ik doe mijn best om betrokken te zijn in de politiek. Soms is dat lastig: er is zoveel gaande in de politiek, maar ik probeer op de hoogte te zijn. Nu ik voor de tweede keer voor de Tweede Kamerverkiezingen ga stemmen, ga ik met anderen in gesprek om zo mijn standpunten duidelijk te maken en iets meer gelijkheid onderling te creëren. Ik denk dat dat het belangrijkste is wat je kunt doen: je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar zorg dat je in ieder geval op de hoogte bent van wat anderen vinden. Het is vooral van belang dat je weet wat er allemaal mogelijk is, zodat je tijdens het stemmen écht een geïnformeerde keuze kunt maken.’

‘Ik kom uit een ambtenaarsfamilie en groeide op in Den Haag. Ik had altijd wel een interesse in politiek, maar toen mijn geschiedenisleraar de politiek van Nederland en de trias politica aan me introduceerde, leek het alsof alles op zijn plek viel. Ik begreep de spelregels ineens. Sindsdien is er geen dag voorbijgegaan dat ik me niet bezighield met politiek; daarom voer ik nu campagne voor een politieke partij. Politiek is een interessant en soms ook frustrerend spel om te zien: als de ene partij iets eist, dan kan de andere partij daarop inspelen.

Klimaat vind ik het belangrijkste thema: dat heeft vooral met solidariteit en rechtvaardigheid te maken. Ik vind dat de planeet voor iedereen op aarde leefbaar moet zijn, maar als je kijkt wat er nu gebeurt is dat niet het geval. Overstromingen in Nederland, Pakistan dat onder water stond, snikhete zomers in Zuid-Europa met mislukte oogsten tot gevolg. Ik vind het moeilijk om dat aan te zien: er moet gewoon iets gebeuren. Het is belangrijk dat iedereen in Nederland meegaat in die transitie; ook de industrie moet nu écht eens aangepakt worden. Als de industrie gewoon zijn gang kan gaan, dan kom je per saldo niet verder. Het kan allemaal wel, maar we hebben gewoon een schop onder de kont nodig.

Met de verkiezingen kun je dat verschil maken. Ik heb altijd van huis uit meegekregen dat als je niet stemt, je ook niet mag zeuren. Dit is de kans om invloed uit te oefenen! Mensen die zeggen dat het geen zin heeft, die hebben duidelijk niet dezelfde geschiedenisleraar gehad als ik.’

‘Ik begon in 2016 met mijn studie Technische Informatica – toen het leenstelsel net was ingegaan. Na drie jaar stapte ik over naar de studie Management, Society and Technology en na deze bachelor begon ik aan de master Public Administration aan de Universiteit Twente.

Nu we aan het einde van het leenstelselexperiment zijn gekomen, blijf ik achter met een schuld van 75 duizend euro en een beloofde compensatie die lager is dan wat er per jaar aan rente voor mij bij komt. Die schuld ben ik bewust aangegaan, maar wel met de verwachting dat het geen invloed zou hebben op een hypotheek, dat het onderwijs significant verbeterd zou worden en dat er gunstige voorwaarden voor het afbetalen zouden zijn. Beloftes waarvan niks is waargemaakt.

Hoewel mijn vertrouwen in de politiek mede door het toeslagenschandaal, het leenstelsel en andere politieke keuzes significant is gedaald, ga ik uiteraard wel stemmen. Dit is dé manier om je invloed uit te oefenen. Ik kijk vooral naar wat de partijen de afgelopen jaren daadwerkelijk hebben gedaan en wat minder naar alle beloften die in de campagnetijd worden gemaakt.’

‘De afgelopen jaren merkte ik dat mijn verhaal over mentale gezondheid veel reacties teweegbracht van mensen die een eigen verhaal hebben. Maar niemand begint daar vanuit zichzelf over. Naar de psycholoog gaan is geen vanzelfsprekendheid en als je die stap dan toch zet, staan er ellenlange wachttijden voor.

Iedereen zou om de zoveel tijd eigenlijk naar de psycholoog moeten gaan, als een soort apk-keuring. En op middelbare scholen zou er meer voorlichting moeten zijn, of een inloopspreekuur om je zorgen te uiten. Scholieren ervaren zoveel druk, daar zou meer bewustzijn moeten komen. We lopen zo erg achter in de zorg, we moeten het echt anders aanpakken. Mentale zorg heeft voor mij prioriteit. Ik vind het enorm belangrijk dat politiek vanuit de mens wordt bedreven en dat de economie en geld minder voorop moeten staan. Dat zou toch eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn?

Vroeger stemde ik altijd hetzelfde als mijn ouders, maar vorig jaar ben ik daarmee gestopt. Ik heb besloten dat ik nu volwassen genoeg ben om zelf te gaan stemmen en me te verdiepen door stemwijzers in te vullen en met vrienden in discussie te gaan. Ik ben opgevoed met het idee dat je gewoon naar de stembus gaat; het gaat over jouw toekomst waar je invloed op kan hebben. Met jouw ene stem kun je juist heel veel bereiken!’

Meer lezen over standpunten en over onderwerpen die volgens jongeren belangrijk zijn?