De subtropische archipel van Engeland

De eilanden liggen vlak voor de kust van Cornwall, in het zuidwesten van Engeland. De archipel bestaat uit 145 eilanden en doen je door de Caribische uitstraling twijfelen of je daadwerkelijk in het grauwe Engeland bent. De Scilly-eilanden schoppen namelijk tegen de negatieve Engelse vooroordelen aan, op een wel heel aangename manier. De archipel verruilt miezerregen, kou en grauwheid in voor witte stranden, helderblauwe wateren en een verkoelende zeebries. De eilanden moeten het vooral hebben van het toerisme, maar hebben hun charmes toch weten te behouden. Alles wat duidt op een bruisende bestemming (denk aan ellenlange files, grote supermarkten en internationale hotels) ontbreekt hier. Het enige dat je trommelvlies zal bereiken, zijn de geluiden van aanspoelende golven, voorbijvliegende vogels en de frisse zeewind.

Vanwaar die tropische temperaturen? Dat heeft alles te maken met de warme zeestroom van de Noord-Atlantische Drift. Een stroom die er overigens voor zorgt dat de eilandengroep nooit te maken krijgt met sneeuw of vrieskou. Stelletje bofkonten zijn het. De Scilly-eilanden tellen samen zo’n 2.200 inwoners, waarvan de meeste op het grootste eiland zijn gevestigd, St. Mary's. Van groot naar klein kan je vijf bewoonde Scilly-eilanden bezoeken: St. Mary’s, Tresco, Bryher, St. Martin en St. Agnes. 

St. Mary’s is niet alleen het allergrootste eiland van de Engelse archipel. Ook is dit eiland de beste uitvalsbasis voor een dagje eilandhoppen. Het levendige centrum van het eiland is Hugh Town, waar je vele galerijen, winkels en restaurants vindt. Je kan hier bijvoorbeeld een golf buggy huren om van A naar B te komen. Maar met de benenwagen of tweewieler kan je het eiland ook prima verkennen. Activiteiten die je hier kan ondernemen zijn kajakken, duiken en coasteering. Coasteering is een avontuurlijke sport waarbij je een parcours aflegt langs een rotsachtige kustlijn.

Op een kwartier varen van St. Mary’s ligt Tresco. Bij een bezoek aan Tresco raden we aan om de Tresco Abbey Garden in te duiken, een tuin met rondwandelende tropische vogels en twintigduizend exotische planten uit tientallen verschillende landen. Deze tropische bende is hier niet zelfstandig ontstaan; daar was een zetje voor nodig. Door ene Augustus Smith om precies te zijn. Als voormalig bestuurder van de archipel legde Smith in 1834 de tuin aan, waarbij hij het gebied afbakende met hekwerk. Reden voor de plaatsing van het hekwerk was om de wind van de Atlantische Oceaan zoveel mogelijk erbuiten te houden. Het gevolg was een overdaad aan exotische planten die door de zon en het milde klimaat alle ruimte kregen om te bloeien. Hoe die planten daar in eerste instantie zijn belandt? Smith verzocht zeevaarders om zoveel mogelijk bloemen en planten te verzamelen en af te leveren op zijn eiland.

Bryher is een ongetemde versie van grotere zussen Tresco en St. Mary. Op het eiland vind je zeven verschillende heuvels die makkelijk te belopen zijn. Huur bijvoorbeeld een kayak, boot of paddleboard en trek het water op. Ga je liever de hoogte in? Vanaf Gweal Hill heb je het beste uitzicht op het eiland.

St. Martin bezoek je vooral voor de stranden en dan met name voor Par Beach, verstopt achter wuivende groene duinen. Wat je zeker niet mag overslaan is het snorkelen met Atlantische zeehonden. De zeehonden zijn er vooral van april tot en met oktober, dan zwemmen hier een paar honderd exemplaren bij de Scilly-eilanden. Wees er in oktober bij als het even kan. In deze maand kan je zomaar de gelukkige zijn om pasgeboren zeehonden te begroeten.

St. Agnes is de meest zuidwestelijke punt van Engeland. Bij het witte Periglis Beach heb je het zand vrijwel voor jezelf, evenals de natuurlijke poelen die zich tussen de rotsen hebben gewurmd. Terwijl je hier aan het strand ligt te bakken, kan je uitkijken op de Bishop’s Rock Lighthouse. Tip: bij eb kan je de zandbank naar het Gugh-eiland oversteken, waar je ruïnes uit de bronstijd kan bekijken. Sla dit bij vloed vooral over, aangezien de golven dan verraderlijk zijn.