Opnieuw berisping voor Levenseindekliniek

Het is de tweede keer in 4 maanden dat de Stichting Levenseindekliniek (SLK) op de vingers wordt getikt. In het laatste geval ging het om een vrouw van tussen de 80 en 90 jaar oud, die door beroertes niet meer kon praten. In april vond de RTE dat de kliniek meer gesprekken had moeten voeren met een andere oude vrouw voordat haar leven werd beëindigd. Deze vrouw leed al jaren aan depressiviteit.

In de uitspraak van de toetsingscommissie staat dat de patiënte na haar eerste beroerte, ongeveer 20 jaar geleden, heeft laten vastleggen dat zij niet naar een verpleeghuis wilde. Ze heeft drie keer een schriftelijke euthanasieverklaring getekend waarin zij aangaf dat ze euthanasie wilde als ze blijvend in een verpleeghuis opgenomen zou moeten worden. Omdat ze na recentere beroertes niet meer kon praten, namen haar kinderen contact op met de Levenseindekliniek.

Maar de RTE vindt dat de arts en de kliniek meer tijd en moeite hadden moeten nemen om te achterhalen of de vrouw ondraaglijk leed. ,,De arts heeft niet aannemelijk gemaakt dat hij tot de overtuiging is kunnen komen dat er bij patiënte sprake was van ondraaglijk lijden.''

ZEMBLA - 'Dokter mag ik dood'
We worden steeds ouder maar niet perse gelukkiger. Met het toenemen van de ouderdomskwalen groeit vaak de wens om te sterven. Veel ouderen beschouwen hun leven als voltooid. Ze willen dood maar sterven gaat zelden vanzelf. Soms laat de dood te lang op zich wachten en ook de dokter helpt niet. De artsen van de 86 jarige Corry van der Kolk vonden haar nog te levenslustig om al te sterven. Haar euthanasie verzoek paste niet binnen de huidige wet. Zembla over de dilemma's van de dokter. Met oude patiënten die het leven moe zijn. En over Corry van der Kolk. Die haar huisarts 2 jaar lang vroeg, dokter mag ik dood ?