Logo Zembla
Onafhankelijke onderzoeksjournalistiek

Nadia durft niet te leven

  •  
20-09-2009
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
4400 keer bekeken
  •  

Nadia durft niet meer te leven (Zembla-uitzending van 20-09-2009)

In Nederlandse psychiatrische kinderziekenhuizen belanden jaarlijks honderden kinderen in de isoleercel, omdat ze een gevaar zijn voor zichzelf of voor anderen. In vergelijkbare landen gebeurt dit zelden. Minister A. Klink van Volksgezondheid wil dat het aantal kinderen dat in de isoleercel belandt drastisch wordt teruggedrongen.

Psychiatrisch kinderziekenhuis Accare in Rolde wil ook van de isoleercel af en werkt daarom met een nieuwe behandelmethode. Agressieve of suïcidale kinderen worden in Rolde niet opgesloten of platgespoten, maar het personeel leert ze omgaan met hun beperkingen. Door het toepassen van deze methode kan de kinderpsychiater niet garanderen dat kinderen niet overlijden in de kliniek. Deze nieuwe manier van werken heeft grote gevolgen voor de kinderen en ook voor het personeel, zo blijkt uit de ZEMBLA-aflevering ‘Nadia durft niet te leven’.

De crisisafdeling van Accare in Rolde vangt uit de hele regio kinderen op die op het punt staan zelfmoord te plegen of zeer agressief zijn. ZEMBLA heeft op deze afdeling gedurende een langere periode een aantal kinderen met de camera gevolgd. Zoals de 16-jarige Nadia. Ze hoort soms stemmen in haar hoofd en is suïcidaal. Ze is meer dan dertig keer in de isoleercel opgesloten omdat ze een ernstig gevaar was voor zichzelf of voor haar omgeving. De 11-jarige Pedro zit in Rolde omdat hij in een andere instelling een meisje probeerde te verstikken. Jeffrey van 12 is zeer agressief, zijn ouders kunnen hem thuis niet aan. Daarom woont hij de helft van de week op de crisisafdeling en de andere helft thuis.

Kinderpsychiater A. Storm van Accare legt uit dat kinderen met dit soort verschijnselen vroeger regelmatig in de isoleercel belandden. Storm vindt de isoleercel inhumaan en een zwaktebod: ‘Een kind achterlaten in zo'n kale ruimte, waar je alleen maar angstig kan worden, dat voelt voor mij niet meer als behandelen. Ik leer ze niets door ze continu te beschermen en op te sluiten.’ De psychiater wil de kinderen leren omgaan met hun agressie of zelfmoordneigingen. Volgens haar wordt dan de kans vergroot dat de kinderen snel en ‘normaal’ naar huis kunnen. Het aantal separaties in Rolde is door deze behandelmethode enorm teruggedrongen.

Door kinderen niet gedwongen op te sluiten neemt Storm risico’s. Want meisjes zoals Nadia worden niet tegengehouden als ze met scheermesjes naar de badkamer gaan. Nadia mag ook naar het dorp om boodschappen te doen. En Jeffrey wordt niet opgesloten als hij zeer agressief is. Met als gevolg dat Nadia zichzelf snijdt en vaak wegloopt. En Jeffrey valt het personeel aan en slaat zelfs iemand een bloedneus.

In dit soort situaties praten ze in Rolde net zo lang met de kinderen tot ze rustig worden of inzien dat de situatie gevaarlijk voor ze is. Voor de ouders van deze kinderen is deze methode soms moeilijk te accepteren. De moeder van Nadia hierover in ZEMBLA: ’24 uur ben ik er mee bezig dat het ook mis kan gaan’.

Accare is een instelling voor kinder- en jeugdpsychiatrie.

Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de Zembla-nieuwsbrief en blijf op de hoogte van onze onthullende journalistiek.