Provincies krijgen hiermee de mogelijkheid tot het vaststellen van een programma "leefomgeving en veehouderijen" voor een specifiek gebied. In dat programma worden doelstellingen opgenomen in verband met de kwaliteit van de leefomgeving. Een van de doelstellingen kan de maximale omvang van het aantal dieren zijn, of het aantal veehouderijen in het aangewezen gebied. Dit ter bevordering van een veilige en gezonde fysieke leefomgeving en goede omgevingskwaliteit.
Staatssecretaris Van Dam ziet, vooral in Oost-Brabant, het maatschappelijk debat verharden. Hij ziet bezorgde burgers die zich niet serieus genomen voelen, aan de andere kant zijn er de boeren die zich ook niet begrepen voelen. Die partijen komen niet dichter bij elkaar, terwijl dat toch wel nodig is.
Burgers maken zich zorgen over de gezondheidseffecten van de veehouderij, de industrialisatie van het platteland en het effect op klimaat en natuur. Maar de veehouders maken zich grote zorgen over hun economische toekomst. Als boeren begrip hebben voor de zorgen van omwonenden en de opvattingen vanuit de rest van de samenleving en als de samenleving begrip heeft voor de positie van boeren die zelfstandig, als kleine spelers, in een keten van machtige partijen maar weinig veranderingen kunnen afdwingen. De staatssecretaris wil toe naar een veehouderij die draagvlak heeft in de samenleving en waaraan boeren zelf geld verdienen in plaats van de bedrijven om hen heen.
Wie in de buurt woont van megastallen en boerderijen met veel kippen, varkens en koeien, heeft vaker gezondheidsklachten: luchtwegklachten, zoals hoesten en een piepende adem. De longfunctie van omwonenden in een gebied met veel koeien, kippen en varkens neemt namelijk met 2 tot 5 procent af. Ook komen er 10 procent
meer longontstekingen
voor in de omgeving van pluimvee.
De spanning op het Brabantse platteland is om te snijden. De burger in het buitengebied knokt voor een gezond leefklimaat, tegen de stank en de ongezonde lucht. Maar de boeren naast hem bouwen steeds grotere varkensstallen. Het is een ongelijke strijd. In gemeenten als Oirschot en Reusel-de Mierden hebben ze op strategische plekken al gronden en oude bedrijven gekocht om te kunnen uitbreiden. ZEMBLA onderzocht waarom burgers steeds het nakijken hebben bij deze ontwikkelingen en welke politieke spelletjes er gespeeld worden. Bekijk '
Het stinkt in Brabant
'