Adviesorgaan Raad van State: Afvaloven Omrin mag niet starten zonder vergunning

De stichting afvaloven Nee heeft opnieuw bij de provincie aangedrongen op handhaving van de Wet milieubeheer. Omrin heeft aangekondigd in oktober met een koude start te gaan beginnen maar doet dit zonder milieuvergunning. En dat is verboden, aldus afvaloven Nee. Al eerder deden de tegenstanders een beroep op de Provincie Fryslân als wetshandhaver. De Provincie hult zich echter in stilzwijgen. De stichting heeft tot op de dag van vandaag geen enkele reactie ontvangen. “Zelfs geen ontvangstbevestiging” aldus Hans Gillissen. “Wat erger is, de Provincie weet  niet eens of de koude opstartfase milieuvergunningsplichtig is! De provincie heeft van de daken geroepen dat men streng zal handhaven. Maar we zien ze niet, horen ze niet en ze weten het dus blijkbaar ook niet. We maken ons ernstige zorgen over deze handhavende instantie die had beloofd goed voor ons allemaal te zorgen. Want laten we wel zijn, als ze het nu niet weten, dan belooft dat weinig goeds als de afvaloven eenmaal draait. Dan is er niemand die toezicht zal houden op de uitstoot van giftige stoffen die vrijkomen bij het verbranden van afval.”

De stichting heeft voor de zekerheid een gedeelte uit het StAB-rapport van ruim een jaar geleden aan de Provincie gestuurd. Dat rapport maakt duidelijk dat  het hoogste adviesorgaan van de Raad van State vindt dat ook een koude start onder de milieuvergunning valt.

Gillissen tenslotte: “Omrin dendert door ongeacht wat er op haar pad komt. Dat weten we inmiddels. Met of zonder vergunningen, ze trekken zich niets aan van wet- en regelgeving. Ze zitten in een enorme tijdsnood. Maar juist met zo’n enorm project dat grote risico’s meebrengt voor mens en milieu kun je niet voorzichtig genoeg zijn. Als een bedrijf zo’n reputatie heeft zou je verwachten dat de Provincie Fryslân er boven op zit. Dat blijkt weer eens niet het geval te zijn. Het vertrouwen in de Provincie als toezichthouder en bewaker van onze gezondheid  was al gering, maar is door deze affaire inmiddels  tot een dieptepunt gedaald. Stel je voor, men antwoordt niet op brieven en laat, eigenlijk als brevet van onvermogen, via de pers melden, dat men het niet weet”