Zoet water

Nu ik hier een tijdje woon, besef ik hoe bevoorrecht wij in Nederland zijn dat we uit ieder kraan schoon en zoet water krijgen, dat op de meeste plaatsen goed drinkbaar is en in ieder geval niet vervuild. Hier op de Galapagos moet ik mijn drinkwater halen bij een winkel. Een grote fles van 20 liter kost $2. De prijs valt wel mee, maar het gesjouw is een last. Ik gebruik er mijn reistas op wielen voor.

Verder besefte ik pas toen ik in het hoger gelegen deel van het eiland verbleef in een gastenverblijf waar de eigenaar zelf zijn regenwater opvangt en filtert, dat ik me altijd met ontzilt water (met nog steeds zout erin) was. Ook mijn kleding wordt met dat water gewassen, waardoor er toch altijd zout in achterblijft. Mijn uniformpolo’s staan langzaamaan stijf van het zout. Die worden iedere dag gewassen.

Het was een verademing om me weer met zoet water te douchen en mijn haren te wassen. Wij leven in Nederland op een bevoorrecht stukje aarde, hoewel wij het gevecht met het water op een andere manier aan gaan. Toch is voldoende drinkwater en voldoende zoet water een heerlijkheid. Wat zal ik daar van genieten als ik terug ben.