Zeegras als wapen tegen stijging zeespiegel
• 12-09-2011
• leestijd 2 minuten
De Waddenvereniging en Rijkswaterstaat beginnen maandag met een experiment om zeegras terug te laten keren in de Waddenzee. De lange sliertige waterplant is in de jaren '30 van de vorige eeuw verdwenen en nooit meer teruggekeerd. Op drie locaties worden, aan de randen van de Waddenzee, de komende tijd zeegrasvelden aangelegd.
Beschermde soort
Zeegras is in Nederland een beschermde soort. Begin 20e eeuw was er in de Waddenzee nog sprake van duizenden hectares zeegrasveld, nu hooguit 150. De plant was toen van groot economisch belang. Veel bewoners van Wieringen, Texel, Terschelling, Urk, Schokland en Elburg verdienden hun brood met het oogsten en verwerken van wier. Het werd onder meer gebruikt als bouwmateriaal voor dijken en als vulling in matrassen en kussens.
Schimmelziekte
De afsluiting van de Zuiderzee en vooral een schimmelziekte zorgden ervoor dat zeegras in de jaren '30 van de vorige eeuw nagenoeg uit de Waddenzee verdween, ook in het Duitse en Deense deel. Daar is de plant de laatste jaren teruggekeerd, maar niet in Nederland. ,,Waarschijnlijk door het troebele water als gevolg van vervuiling en de intensieve visserij'', zegt Wouter van der Heij, projectleider Klimaat van de Waddenvereniging.
Graadmeter
Zeegras is een belangrijke graadmeter voor de ecologische toestand van getijdengebieden. Op en in de plant leven organismen die als voedsel dienen voor vogels en vissen. Het wier geeft vissen ook beschutting en bescherming.
Zeespiegel
Maar zeegras kan ook dienen als wapen in de strijd tegen de stijging van de zeespiegel, aldus Van der Heij. ,,Zeegrasvelden zijn slibvangers. De wadplaten die de kust beschermen, zullen sneller groeien en dus bijdragen aan de veiligheid. Ze vormen een natuurlijke buffer tegen het stijgende water.''
Zaaddragende stengels
Maandag varen de Waddenvereniging en Rijkswaterstaat de zee op. Er worden dan zaaddragende stengels in zakken en netten op de wadplaten verankerd, een methode die in de VS is ontwikkeld. ,,De zaden vallen eruit en worden door de getijden en de stroming over een groter oppervlak verspreid.''
Bron: ANP