Zadelsprinkhaan bestijgt de warme stuwwal

Het warme en droge klimaat van de Mooker Stuwwal is perfect voor de zeldzame zadelsprinkhaan. Met Nika van den Meiracker van Staatsbosbeheer en Peter Hoppenbrouwers van Natuurbalans zoeken we de heide af naar deze bijzondere soort. 

Een eeuw geleden was de stuwwal nog veel opener. Er groeide veel heide dat begraasd werd door schapen en er waren akkertjes, graslandjes en hooilandjes. Door de ligging van de stuwwal, heb je hier een relatief droog en warm klimaat. Maar tijden veranderden en er is overgegaan op bosbouw, waardoor grote delen van de stuwwal nu bedekt zijn onder een laag productiebos. 

Jammer, want bijzondere soorten zoals de zadelsprinkhaan zijn hierdoor bijna helemaal verdwenen van de stuwwal. Toch heeft hij het nog op één plek vol kunnen houden, namelijk op de Mulderskop van Staatsbosbeheer. Ze hebben hier, maar ook in de omliggende stukken natuur van Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten veel gedaan om de soort te helpen. De hoop is dat hij zich steeds verder gaat verspreiden over de stuwwal. 

De zadelsprinkhaan heeft structuurrijke heide nodig, met hoge zangposten voor de mannetjes en open stukjes zand waar de vrouwtjes hun eitjes kunnen afzetten. Het is een grote sprinkhaan die ook graag andere insecten eet, dus de heide moet dan ook soortenrijk zijn. Al met al een veeleisende soort, dus extra bijzonder dat hij hier nog zit. 

Onder andere hebben ze stukken heide open gemaakt. Om het bodemleven, zoals belangrijke schimmels, niet te verstoren hebben ze hier niet geplagd maar gediepmaaid. Daardoor wordt vervilting tegengegaan (het overwoekeren van gras en mos) en komt er ook meer variatie in de leeftijd van de heideplanten. Daarnaast is er ook geëxperimenteerd met verschillende manieren van bekalking, zoals het uitstrooien van steenmeel. Belangrijk voor de diversiteit aan kruiden en insecten. Die laatste zijn dan weer het voedsel voor de zadelsprinkhaan. 

Kijk zondag 2 november om 19.25 naar de aflevering over Mooker Stuwwal op NPO2!