Wouter Klootwijk: Het zijn net mensen

Een aardappel heeft hersens. Niemand heeft die hersens ooit gezien Maar zoveel is er over bekend:Een aardappel denkt na. Hij wikt en weegt.Onder de grond al, als hem bovengronds iets vreselijks overkomt. Het loof, de aardappelplant boven de grond wordt voor de oogst gedood. De aardappel onder de grond beseft dat hij nu helemaal alleen is en gaat iets aan zichzelf veranderen. Hij gaat zijn huid, het heel dunne schilletje, dat gaat hij versterken tegen vijanden van buiten. Hij kapselt zich in.Slim is dat. En een aardappel weet soms iets zonder er voor te hebben doorgeleerd.De knol is in menig opzicht knapper dan de aap die zichzelf mens noemt en apetrots is dat hij het is, mens, een dier dat in al zijn ijdelheid denkt dat een aardappel nergens verstand van heeft.Toch wel. Als een aardappel het in de winter koud krijgt, en onder de 6 graden Celsius vindt hij het koud, dan weet hij zonder weerbericht dat het nog kouder worden kan en nog kouder en hij weet dat het onder de 0 graden Celsius vriest. Niemand heeft hem ooit verteld dat hij dood kan vriezen maar hij weet het wel.Hij gaat een deel van zijn eigen zetmeel omvormen tot suiker. Hij wordt zoeter. En waarom?Omdat een aardappel weet dat suiker hem langer beschermd tegen bevriezen.

En daarom, mens die denkt slim te zijn, daarom is eerbied voor de aardappel op zijn plaats.

Maar nu gaat men zich natuurlijk af te vragen of een aardappel ook plezier kan hebben en bijzondere wensen..
Een zus van onze koningin vroeg zich zulks al eerder af en ging er over verkondigen. Niet meteen dat een aardappelschilmesje een aardappel pijn doet, maar wel dat je met bomen praten kunt. Dat vinden bomen fijn.
Daarom, zeg ook gerust eens een aardappel goeiedag als je hem ontmoet. Kan heel goed dat hem dat plezier doet.
Dit inzicht in wezen en welzijn van alles wat los en vast zit, ook een broodplank heeft een ziel en troost het brood, dit inzicht was tot nu toe blijven hangen onder heksen en natuurwinkeliers.
Maar ik heb nieuws. In de nuchtere wereld van keiharde zakenlui en beursgenoteerde ondernemingen wordt het nu ook uitgedragen.
Neem een prei.
Een prei heeft net als u en ik, dromen, verlangens en verdriet. Hij gaat graag op vakantie en komt ook graag weer thuis.
Het staat geschreven. 
 ‘Een prei, is net als een mens. Hij moet goed in zijn vel zitten. Daarom doen wij er alles aan om het preien naar de zin te maken.’
Wie zegt dat? Een groenteteler. En wat zegt hij nog meer? Hij geeft zijn prei meer leefruimte. En het mooiste: zijn preien gaan eerst op vakantie naar een warm land om aan te sterken, voor ze terug in Nederland in een zee van ruimte dik mogen worden.’
Het staat geschreven in het grootste en meest invloedrijke opinieblad van Nederland, Allerhande.
De teler levert zijn preien aan een supermarkt en het is nu ook tot de kruidenier doorgedrongen die het in zijn eigen tijdschrift zet.
Preien hebben net als kastanjes, kippen en makrelen, preien hebben net als aardappelen hersens.
En ze houden absoluut niet van roerbakken. Vraag maar aan Albert Heijn.