WNF: Hang snel prijskaartje aan opslag van CO2 in Amazone

De verwoesting van de Amazone kan alleen tot staan worden gebracht door snel een prijskaartje te hangen aan de diensten die het regenwoud levert. Vooral de opslag van koolstof is belangrijk. De geschatte waarde van CO2-uitstoot die daardoor wordt voorkomen – tussen de 55 en 78 euro per hectare per jaar – is op veel plaatsen in de Amazone zo groot dat het loont om het bos te laten staan. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek Keeping the Amazon forests standing: a matter of values dat het Copernicus Instituut van de Universiteit Utrecht deed in opdracht van het Wereld Natuur Fonds (WNF).

Inzet van het rapport, dat zich met name richt op Brazilië, is de vaststelling van de economische waarde van diensten die de natuur van de Amazone levert. Voorbeelden zijn het rondpompen van grote hoeveelheden water, de opslag van koolstof –dat als het vrijkomt wordt omgezet in het broeikasgas CO2- door het bos of erosiepreventie. Dat laatste blijkt gemiddeld 185 euro per hectare per jaar waard te zijn. De verspreiding van stuifmeel op koffieplantages door insecten afkomstig uit het regenwoud is gemiddeld 38 euro per hectare per jaar waard. Producten zoals honing, bosvruchten en paddenstoelen brengen per hectare gemiddeld 40 tot 80 euro per jaar op en recreatie en ecotoerisme gemiddeld 2,5 tot 5,5 euro per hectare per jaar.

Verwoesting
Daar tegenover staan de economische trends waarvoor nu jaarlijks veel tropisch regenwoud sneuvelt: de teelt van soja brengt jaarlijks bijvoorbeeld 230 euro tot 470 euro per hectare op en veeteelt 40 tot 115 euro per hectare. Nederland heeft, als de op drie na grootste handelspartner van Brazilië, een flink aandeel in de verwoesting van het regenwoud. Zo is ons land, na China, de grootste importeur van soja ter wereld.

Het WNF-rapport laat zien dat de opbrengst van economische activiteiten waarbij de natuur intact blijft, momenteel onvoldoende tegenwicht bieden aan niet-duurzame activiteiten.
Toekenning van economische waarde aan de opslag van koolstof in de bomen en bodem van de Amazone moet daarin verandering brengen. Bij dit zogenoemde REDD-mechanisme (Reduced Emmissions from Deforestation and forest Degradation) betalen geïndustrialiseerde landen voor bosbehoud en het tegengaan van CO2-uitstoot in tropische landen. De plannen hiervoor voorzien dat grote geldstromen voor duurzaam bosbeheer vrijkomen, die mede ten goede komen van lokale gemeenschappen, zoals de inheemse bevolking van het Amazonegebied. Johan van de Gronden, algemeen directeur van het WNF: ,, REDD is niet het enige, maar wel het meest kansrijke mechanisme voor de realisering van duurzaam bosbeheer.’’

Nederland
De mens is erg afhankelijk van diensten uit de Amazone die in rap tempo verdwijnen, maar waarvoor nog niet voor wordt betaald: regen voor landbouw, schoon drinkwater, zuivere lucht en het tegengaan van opwarming van de aarde. Van de Gronden: ,,Juist door zijn grote aandeel in de Braziliaanse economie kan Nederland voortrekkersrol spelen bij het stimuleren van een duurzame economische ontwikkeling van de Amazone door allen nog duurzaam geproduceerde goederen, zoals hout met het FSC-keurmerk, in te kopen.’’

Bron: WNF