Winnaars Tjielp Tjielp

Tijdens het Boekenbal heeft Vroege Vogels een uniek boek gemaakt. Of beter gezegd: laten schrijven. In estafettevorm maakten aanwezige auteurs gezamelijk een verhaal met de titel 'Tjielp Tjielp'. U kreeg de kans dit boek af te maken. De drie winnaars zijn bekend.

Nummer 1
W. van Zuilekom
.....en zag wat ze nog nooit gezien had. Eerst bestond ze nog niet: ze was er niet en de kans was gruwelijk groot dat ze er ook nooit zou komen. Maar na de eisprong van Midas, en een paar honderd woorden, zag ze nu een knorrend mensenkind, zojuist nog toegejuicht op het Boekenbal. Ontstaan in luttele minuten en misschien wel eeuwig bij deze spiegel, tenzij die laatste schrijver haar hier liet vertrekken. Ze was het leidend voorwerp geworden in opeenvolgende hersenspinsels van bekende schrijvers. En nu? Een onbekende schrijver moest het afmaken, in het “Beste slot”. Ze snikte een keer. Niemand wil toch afgemaakt worden door een onbekende schrijver? En voordat je het weet…Ja, voordat je het weet moet je ook nog de titel van het verhaal eer aandoen. Mooi niet. Bekijk het maar. Eigenwijs keek ze in de spiegel en net zo eigenwijs was haar laatste woord: “Knor”.

Nummer 2
Wil van Kooij-Seinstra
Wie ben ik nou?
Wat doe ik hier?
Ik ben geen mens,
Ik ben geen dier...
Ik ben geboren uit een ei
Dus wil ik vliegen, fier en vrij!

Bedacht door al die zatte koppen
Voel ik mijn hartje angstig kloppen.
Knorren, dat is toch niet mijn taal?
Ik wil zingen, als ik ademhaal.

Een spiegel, kijk, wie zie je daar?
Ik sta om op te vliegen klaar,
Dwars door de spiegel, als een kogel.
Ik ben een echte VROEGE VOGEL!

Nummer 3 
R. Michielsen
...daar stond een meisje. Een meisje dat ze zelf was.
Ze keek zichzelf eens diep in de ogen.
'knor' mompelde ze weer, alsof ze zo probeerde te herinneren wat ze eigenlijk was komen doen op het Leidseplein.
Verward ging ze in een hoekje zitten, tegen een wc-deur aan.
'Tjielp ' hoorde ze uit het kleine raam komen, dat open stond om de warme lentewind binnen te laten.
Ze stond op om Mia te begroeten. 'Tjielp tjielp' Mia hipte een beetje schuw heen en weer op de smalle vensterbank.
'Knor' zei Knor. Mia zweeg abrupt. Vol verwachting keek ze naar haar.
Het kind lachte, ze wist nu opeens wat ze moest doen. Ze kwam toch uit een ei? Een vogelei wel te verstaan. Ze tjielpte dan wel niet en misschien had ze dan geen veren. Ze had wel vleugels.

Mia vloog opgelucht door het raampje naar buiten.
Nog een keer keek Knor naar zichzelf in de spiegel. Toen spreide ze haar wieken en met drie slagen had ze zich naar buiten gewurmd. Ze voelde hoe haar vleugels de wind vingen en haar hoger en hoger duwde. Naar de zon wilden ze.

Onder haar klonk het 'Hosanna' al zachter en zachter.