Wilde nachten voor reuzenhooiwagen

Uitputtende paring
In het holst van de nacht proberen de mannetjes van de reuzenhooiwagen een vrouwtje te versieren en haar zo lang mogelijk voor zichzelf te houden. Alles gaat hierbij via de poten, want hooiwagens zijn doof en blind. Hun zintuigen als reuk en tast zitten op de acht poten en op de zogenaamde palpen, de bewegelijke voelsprietachtige ‘pootjes’ vlakbij de kaken. Voordat hij met zijn missie begint, maakt hij dan ook eerst even zijn poten schoon. Hiermee zoekt hij contact en probeert haar in de juiste stemming te brengen. Om het vrouwtje te verleiden geeft hij via zijn geslachtsorgaan een voedzaam goedje in haar mond af. Dit wordt een ‘bruidsgift’ genoemd.

Mannetjesreuzenhooiwagens vechten vaak om hetzelfde vrouwtje. Daarbij bijten ze elkaar in de poten en proberen met duwen, trekken en schokkerige bewegingen rivalen af te schrikken. De winnaar zal zo lang mogelijk bij haar proberen te blijven en zal tientallen keren paren. Het sperma slaat zij op in kleine zakjes in de top van haar legbuis en de eitjes worden pas bevrucht op het moment dat ze gelegd worden. Het vrouwtje zet honderden eitjes af in kleine spleetjes en gaatjes. Het paringsspel is een ware uitputtingsslag. De hooiwagens gaan er elke nacht mee door totdat ze er bij neervallen. Wanneer de winter inzet en het gaat vriezen, gaan ze uiteindelijk allemaal dood. De bevruchte eitjes zorgen volgend voorjaar wel weer voor een volgende generatie.

Ontdekt in de Ooijpolder
We weten niet zo goed waar de reuzenhooiwagen vandaan komt. In 2004 werd het mysterieuze beestje ontdekt in de Ooijpolder. Vermoedelijk is de reuzenhooiwagen vanuit Spanje of Portugal via de Waal met een containerschip naar Nederland gebracht.