Weblog Peer de Rijk: hoera voor Cramer!

Hiep hiep hoera voor Minister Cramer. Dat mag ook wel eens gezegd worden. Ondanks de adviezen van een deel van de ambtenaren ("doe rustig aan, ga niet te ver") heeft ze een plenaire toespraak gehouden die klonk als een klok; hoge reductiedoelstellingen en alle rijke landen (Japan, Amerika etc.) moeten gewoon meedoen. Natuurlijk ook de opkomende industrielanden en uiteindelijk ook de ontwikkelingslanden maar die volgen wel als de grootste veroorzakers de leiding nemen. En gelijk heeft ze. De zaal reageerde echt enthousiast, evenals de NGO's en een groot deel van de kamerleden.

Na afloop neemt ze dan ook wel met een glimlach de complimenten in ontvangst - het gebeurt niet vaak dat de NGO's collectief tevreden zijn.

Natuurlijk heeft het allemaal weinig zin als er geen akkoord is op vrijdagavond maar we zijn er toch allemaal van overtuigd dat het goed is om juist nu het voortouw te nemen en je nek uit te steken. Dit soort onderhandelingen zijn toch in belangrijke mate een psychologisch spel, wie zorgt voor enthousiasme, wie raakt een snaar, wie vertedert of jaagt de ander de gordijnen in. Ook omdat het gewoon een uitputtingsslag is. Men loopt nu al hopeloos achter op het schema. En dat is ook zo'n gek fenomeen; ook al is er enorme haast en lopen 'we' achter op schema, het circus draait z’n vaste rondjes; alle sprekers mogen achter elkaar hun drie minuten op het podium - ook als ze, met alle respect, geen fluit hebben in te brengen - 70% van de ministers op de plenaire sessie hetzelfde zegt ("excellentie, ministers, geachte gasten, het is een grote eer gast te zijn  van Indonesië, we zijn bij elkaar om het over een groot probleem te hebben, het is tijd voor actie maar ik zeg niet wat voor actie en al helemaal niet wat ik zelf ga doen. Heel erg bedankt dat u wilde luisteren").

En dan gaan er vrijdagavond onder extreme druk hele goede of hele domme dingen gebeuren.

Vandaag gebruik ik maar om een aantal laatste afspraken af te gaan, we bereiden nog een kleine publieksactie voor met Indonesische groepen om aandacht te vragen voor de slechte nationale energieplannen en we doen nog een aantal interviews met zuidelijke milieu- en ontwikkelingsorganisaties, we maken plannen voor een gezamenlijk project met groepen in India, China, Brazilië en Zuid Afrika (landen die snel veel meer energie gebruiken en grootse plannen hebben voor de bouw van kerncentrales) en lopen toch ook nog maar even een half uur weg uit het conferentiecentrum om nog te genieten van het heerlijke tropische weer, de geluiden en geuren.

Laatste nacht in het hotel. Als ik zometeen de laptop dichklap ga ik alles in de rugzak gooien. Als ik twee weken in een hotel zit en op pad ben dan is het echt wel een enorme vieze bende, mijn room-mate houdt er een beduidend orderlijker leefstijl op na.

Morgen veel uren doorbrengen op de tussenstop in Singapore, daarvandaan ga ik nog bellen met Indonesië om te horen hoe de actie is gegaan en daar kan ik dan nog over schrijven op dit blog!

Peer de Rijk, Bali, 12 december 2007