Weblog Peer de Rijk: het buikje van Koenders

De spanning groeit. De ministers zijn gekomen en meteen verandert de sfeer. Natuurlijk omdat de bewaking intensiever wordt maar ook omdat iedereen beseft dat we nog maar een paar dagen de tijd hebben om er wat van te maken. Gisteren in de middag 20 minuten kunnen horen van Bert Koenders wat hij allemaal doet en vindt. Hij heeft geen mandaat om te onderhandelen maar is wel een paar dagen op de klimaattop om namens Nederland zaken te doen met bv. Indonesië (bilaterale verdragen rond bescherming van bossen) en hij heeft, samen met Engeland en de Wereldbank, een groot initiatief gelanceerd om onderzoek te gaan doen naar de precieze kosten van adaptatie. De andere aanwezige vertegenwoordigers van met name de ontwikkelingsclubs uit Nederland hebben vragen en opmerkingen en willen natuurlijk meer dan Koenders al doet.
Wij hebben geen problemen met de inzet van Koenders in het mondiale debat over criteria voor energieprojecten in- en technologieoverdracht aan het zuiden. Hij spreekt duidelijk en vaak genoeg uit dat hij vindt dat die niet alleen snel, maar ook duurzaam moeten zijn; dus geen geld voor grote vervuilende centrales bij steden maar vooral kleinschalige projecten in rurale gebieden. Dus kan ik vooral kijken naar hoe dat gaat, zo'n gesprekje. Koenders is een zeer aimabele, betrokken en intelligente minister die echt wel wat wil. Natuurlijk, hij zit aan alle kanten vast in de realiteit en beweegt zich in het internationale wereldje van "laten we vooral niet te hard van stapel lopen", maar zijn presentatie en enthousiasme zijn verfrissend. Als ik dan toch even een volstrekt niet-inhoudelijke observatie mag noteren; hij moet wat aan zijn buikje doen. Ik zag hem bij de presentatie met Engeland en de Wereldbank en dan valt het op.... Pronk ging - zelfs tijdens de klimaattop in 2000 die hij voorzat - elke dag rennen.

Dit geheel terzijde.

In de avond de Nederlandse parlementariers ontmoet die net waren aangekomen en dus nog wat verdwaasd rondkeken. Liesbeth Spies is delegatieleidster van de kamerleden en neemt het initiatief om van ons allemaal te horen hoe de stand van zaken is. We hebben dit als ngo's niet voorbereid en zijn ook met een te divers gezelschap (een paar natuurclubs, vooral ontwikkelingsorganisaties,  een algemene milieuclub en een single-issue organisatie als WISE) om met 1 mond te spreken. Ik vertel met name over de discussies over technologie-overdracht en de flexibele mechanismen (waarmee de grootste vervuilers een deel van de doelstelling elders kunnen halen). Dat de debatten daarover enorm vervuild worden door de steeds maar herhaalde pogingen (Japan, Amerika, Australië, Canada, Indonesië, Korea, Frankrijk...) om bijvoorbeeld kernenergie toe te laten en te gaan subsidiëren. Als klap op de vuurpijl heeft de IEA (het energiebureau van de OECD, de club van rijkste landen) gezegd dat er 500 nieuwe kerncentrales gebouwd moeten gaan worden, 100 per 10 jaar, vanaf nu. Dit moet echt gezien worden als een vlucht voorwaarts; de IEA weet als geen ander dat, zelfs als alle landen hier vandaag toe zouden besluiten, het volstrekt onmogelijk is om meer dan een paar kerncentrales per decennium klaar te krijgen. Maar ze weten ook dat ze, om er een paar te krijgen, moeten roepen dat ze er 100 per decennium willen...

Spies en ik hebben toch redelijk wat aanvaringen en verschillen van mening gehad in de afgelopen jaren maar we mogen elkaar wel geloof ik. In elk geval kunnen we makkelijk en open met elkaar communiceren. Ik begin nu maar niet over haar uitspraken in Nederland dat een volgend kabinet wel aan de bouw van een kerncentrale mag beginnen als ze dat zou willen (een op zichzelf erg obligate opmerking trouwens, maar, net als de IEA, ook Spies weet dat je soms maar wat moet over de toekomst moet roepen om voor nu speelruimte te creëren)
Ze baalt waarschijnlijk soms zo van de afspraak met de PvdA om in deze regeerperiode niet te vaak te ingewikkeld te gaan doen over kernenergie...en ze vindt het leuk om Samsom van de PvdA te kietelen.... die heeft een milieuminister van de eigen bloegroep die natuurlijk nooit genoeg doet (mede dankzij de rem waar het CDA dan weer graag op trapt) maar die hij wel moet verdedigen En hij moet er voor zorgen dat het kernenergie-debat niet te veel opleeft..

Allemaal niet iets op om Bali te bespreken, in elk geval niet waar iedereen bij is. We spreken elkaar wel weer bij de volgende ronde van het Nederlandse debat, bijvoorbeeld als de SER in januari uitkomt met een advies over kernenergie.

De kamerleden hebben natuurlijk veel intensiever contact met de Nederlandse minister en haar ambtenaren. En dat helpt ons weer om beter op de hoogte te blijven, kamerleden zijn heel toegankelijk... zo hoor ik dat met name de ambtenaren van Economische Zaken er bij de minister vooral op aandringen om niet te veel weg te geven, hard in te zetten en de kaarten bedekt te houden tot op z'n minst vrijdag. Als zelfs een landje als nederland - met nog steeds een aardige reputatie op het gebied van milieu - dat al doet.... Je zou willen dat er een land zou opstaan die het heel anders doet. Die zegt "wij zullen alles op alles zetten om verandering in gang te zetten, we stellen daarvoor ruimhartig geld, al onze technische kennis,ervaring en inzet beschikbaar. We doen niet mee aan de spelletjes, zelfs als we daarbij heel ver voor de muziek uitlopen denken wij dat het de enig juiste keuze is".

Ik kan het vanmiddag aan Cramer vragen als we haar spreken maar ik heb een vermoeden dat zij een dergelijke tekst een uur later niet zal uitspreken in de plenaire zaal...

Peer de Rijk, Bali, 12 december 2007