Weblog Esther van der Hoeven

“Ik kan niet te lang praten hoor, want ik bel vanuit het buitenland”, zei één van mijn vriendinnen het afgelopen weekend op Texel. Het buitenland? Oer Hollands is het hier. Heerlijk. Terwijl wij na een lange strandwandeling aan de rand van de duinen beschutting zoeken om onze lunch te nuttigen, krijgen wij bezoek van een meeuw. In onze luwte lijkt zij tevreden met haar plek. Zij houdt ons scherp in gaten, vastberaden om ons broodkruim op te pikken. Nadat wij elkaar een hele zomer niet gesproken hebben, zou je denken dat wij elkaar honderd dingen te vertellen hebben. Maar in plaats daarvan staren wij met een rode blos naar onze bezoeker. Donkere wolken razen over onze hoofden, het geluid van de wilde zee vult onze oren. Alle vier zijn wij tevreden, “net alsof wij niet in Nederland zijn.” Maar voor mij is dit juist Nederland. De harde wind, lucht van de zee, duinen, bossen, heidevelden.

Dit was het weekend voordat ik de aftrap had van mijn stage bij Vroege Vogels. Natuurlijk kwam dit ter sprake tijdens de wandel- en fietstochten, waardoor zij anders om zich heen gingen kijken. Daar kwamen de vragen: “Wat voor een vogel is dat, en weet jij wat voor een bloem dit is?” Nee, ik kan nog niet alle vogels benoemen en nee, ik weet ook nog niet de namen van alle bloemen. Jeetje, wat spannend dat ik voor drie maanden mag meedoen met het natuur- en milieuprogramma Vroege Vogels. De luisteraars weten vaak meer van de natuur af dan ik. Op de Fenolijn komen vogels en vlinders langs die mij onbekend in de oren klinken. Deze doelgroep is er niet zomaar één, maar een hele kritische.

Gelukkig is kritisch zijn een voorwaarde die er tijdens mijn opleiding ingeramd wordt. Ik studeer aan de School voor Journalistiek in Utrecht en Vroege Vogels is mijn laatste stage voordat ik ga afstuderen. “Vroege Vogels? Dat is toch dat natuurprogramma dat zo vroeg wordt uitgezonden”, merken mijn medestudenten met een vragende blik op. Ja, dat klopt. Mijn eerste stage was bij Radio Noord-Holland, daar mocht ik dagelijks de nieuwsverslaggeving doen. Mijn tweede stage wil ik perse bij Vroege Vogels voltooien. “Je bent de eerste van onze school”, riep mijn radiodocent enthousiast. Niet veel leeftijdgenoten overwegen deze stageplaats. Slechts één keer eerder ging een student mij voor, vertelde Joost Huijsing. Op de redactie van Vroege Vogels rees dan ook direct de vraag: “Waarom hier?”. Ik vind het een fantastisch programma om naar te luisteren, ik ben een natuurliefhebber, ik houd van radio maken en vooral langere reportages. Ik denk dat ik hier ontzettend veel kan leren, de kritische luisteraar vrees ik niet, maar zie ik als een uitdaging. Aan het einde van deze drie maanden wil ik mijn vriendinnen kunnen vertellen welke vogels wij zagen op Texel.

Op de redactie hangt een klok waar ieder uur een ander vogeltje zijn geluid mag laten horen en ik heb mijn broertje, een jonge vogelaar, al gereserveerd voor bijlessen vogels spotten. Ik moet niet verwachten dat ik elke dag door de natuur mag struinen voor de radio, maar ik kijk er wel naar uit om dat eens per week te doen. Ik vind Nederland prachtig en hoop nog veel wijzer te worden over haar milieu- en natuurontwikkelingen. De aankomende periode kunt u mijn leerproces volgen op deze blog.

Esther van der Hoeven