Water(schaps)rat

De muskusrat of bisamrat ( Ondatra zibethicus ) is een knaagdier uit de onderfamilie der woelmuizen. De muskusrat is de enige nog levende soort uit het geslacht Ondatra. Hij komt oorspronkelijk enkel in Noord-Amerika voor, maar leeft tegenwoordig als exoot in Europa en Noord-Azië. De muskusrat wordt ook gefokt in de bontindustrie. Het bont komt onder de naam bisam op de Het dier heeft een kop-romplengte tussen 25 en 40 centimeter met een sterke, zijdelings afgeplatte staart met een lengte van 19 tot 28 centimeter. Het kan een gewicht bereiken van 1700 gram, ongeveer vier keer zo zwaar als de bruine rat. Hij is het eenvoudigst te onderscheiden van andere aquatische knaagdieren door zijn grootte: de bruine rat en de woelrat zijn kleiner, de bever en de beverrat worden groter. De achterpoten zijn langer dan de voorpoten, en hebben een franje van stijve borstelharen. De tenen aan de achterpoten zijn gedeeltelijk van zwemvliezen voorzien.
Omdat het dier de gewoonte heeft om gangen en holen te graven in dijken vormt de muskusrat in Nederland een bedreiging voor de veiligheid. Dieren breken hun benen en dijken zakken in. Daarom wordt in Nederland veel moeite gestoken in het vangen en verdelgen van deze dieren. Waar natuurlijke vijanden ontbreken, kan de muskusrat zich snel in aantal vermeerderen, mede door de snelle voortplanting.
In Nederland worden de dieren vaak in veenweidegebieden aangetroffen, omdat de bodem zich hier goed leent voor het graven van gangen. In de veen- en waterrijke gebieden van Zuid-Drenthe en Noord-Overijssel komen verhoudingsgewijs veel muskusratten voor. Ten dele wordt dit veroorzaakt doordat er in het aangrenzende Duitsland niets wordt gedaan aan de bestrijding.

Dit voorjaar lanceerde Henk Bleker, gedeputeerde van de provincie Groningen,  het plan een praktijkproef te doen met het niet bestrijden van muskusratten. Daarvoor heeft de provincie twee gebieden aangewezen. De proef duurt vier jaar. Op dit moment worden de plannen verder uitgewerkt.
Het doel van de proef is om inzicht te krijgen in de ontwikkeling van de aantallen muskusratten en de schade die daardoor mogelijk veroorzaakt wordt. De verwachting is dat het aantal muskusratten en de overlast in eerste instantie zullen toenemen en daarna weer zullen afnemen, waarna een evenwichtssituatie ontstaat. Met de informatie uit de proef kan een betere afweging worden gemaakt waar het gaat om het nut en de noodzaak van het vangen van muskusratten. Dit is van belang omdat er veel belastinggeld in gaat zitten.
De waterschappen staan niet te juichen over het plan en vrezen schade aan dijken en kaden. De waterschapsverkiezingen die deze week gehouden worden zijn een goed moment om je erover uit te spreken. Deze herfst besluiten Provinciale Staten of de proef door zal gaan.

Bron: Wikipedia, provincie Groningen

Overigens lopen de meningen over nut en noodzaak van de bestrijding van muskusratten uiteen. Het Groningse experiment gaat volgens onder meer de Faunabescherming nog lang niet ver genoeg. Op de website van Faunabescherming Nederland is daarover (onder het kopje "dierenblok" meer informatie te vinden)

Alles over de waterschapsverkiezingen, inclusief stemwijzer, vindt u hier .