Nemo organiseert in het kader van een campagne voor een Nederlandse wandelwet naar het Engelse voorbeeld waarbij het recht om te struinen in een wet is vastgelegd, op vrijdag 29 oktober een aktiewandeling.
Tijdens deze wandeling wordt een afgesloten dijk bewandeld die deel uit zou kunnen maken van een aantrekkelijke en voor de hand liggende wandelroute. Nemo wil hiermee aantonen dat wandelaars zelf hun rechten moeten nemen als de overheid en de wandel- en natuurorganisaties het laten afweten. Meer informatie in de bijlage en op de site
www.voetpaden.nl
/>
Na bijna een eeuw actievoeren heeft de Britse Ramblers' Association bereikt dat op 19 september 2004 een nieuwe wet in werking treedt die in Groot Brittannië het recht van overpad en het recht om te struinen definitief vastlegt. Duizenden Britse wandelaars trokken door wandelgebieden die altijd gesloten waren geweest.
In Nederland heeft de wandelaar geen rechten: de Wegenwet functioneert niet om de kwetsbare onverharde paden te beschermen en open te houden, de meeste voetpaden verdwijnen, worden (onterecht) afgesloten of geasfalteerd. De jarenlange lobby van het Wandelplatform en de aangesloten organisaties heeft weinig meer opgeleverd dan vergaderingen en rapporten. De wandelaar is vogelvrij voor de Nederlandse wetten waarmee de grondeigenaren, bouwbedrijven en wegen/spoorlijnbouwers de wandelaar verjagen naar de gemarkeerde en geijkte routes in de natuur- en recreatieparken.
Nemo roept wandelaars op hekken en verbodsbordjes te negeren en te overtreden. De verboden zijn vaak onterecht, en wandelaars hebben oudere ongeschreven rechten: het eeuwenoude zwerfrecht en gewoonterecht. Bovendien is er geen andere manier om aan te tonen dat er een wandelwet moet komen die de rechten van de wandelaar vastlegt en beschermt. Wandelen over bedreigde of verboden voetpaden is de enige manier om ze te behouden, daarom heeft het landschap de wandelaar nodig. Zonder wandelaars wordt een landschap on(be)leefbaar, niet meer gewaardeerd en prooi voor de tekentafel van de projectontwikkelaars. Daarom moeten wandelaars overal doordringen waar verboden en hekken hem weghouden van wandelmogelijkheden. Overtreden wordt een hernieuwde toe-eigening van verdwenen voetsporen. De wandelaar loopt in de sporen van zijn voorlopers, en vertelt de oeroude wandelverhalen verder. De verhalen die nu met hekken en prikkeldraad zijn afgesloten en spoorloos wegsterven.