Vroege Vogels wolvenspecial

Vanaf januari 2019 is het officieel. Voor het eerst in 200 jaar heeft er een wolf zich gevestigd in Nederland. Op de Veluwe. Twee exemplaren lopen hier nu al meer dan 6 maanden rond en daarmee is de vestiging officieel. Voor veel zoogdierliefhebbers reden om een feestje te vieren. Maar niet iedereen is blij met de komst van het forse roofdier. Sterker nog, sommigen zijn de wolf liever kwijt dan rijk. Vinden ons land helemaal niet geschikt voor de Canis Lupus . Of vinden dat mensen en vee beter beschermd moeten worden.

In Vroege Vogels hebben we het een uur lang over de komst van de wolf naar ons land. We praten met wolvenexperts, maar ook met een schapenhouder, met een natuurfilosoof en met historicus Dik van der Meulen, die met zijn boek over de wolf (De kinderen van de nacht) in 2017 de Jan Wolkers prijs won.

Glenn Lelieveld, ecoloog bij de Zoogdiervereniging, is opgetogen over de komst van de wolf. Als we het dier met rust laten zal het niemand lastigvallen, want het is een vluchtdier en zeer schuw. Bovendien eet de wolf ree of wild zwijn en zal alleen een schaap doden als de omstandigheden daartoe uitnodigen. En goede omheining is al voldoende om schapen te beschermen. "Probleemwolven" afschieten ziet hij echt als uiterste redmiddel, waarbij het nog maar de vraag is of afschot effectief is. Waarschijnlijk lokt het alleen maar schade uit, aldus Lelieveld. 

De kans dat je een wolf in levende lijve ziet, is erg klein. De kans is groter om sporen te vinden. Dierenspoorzoeker Jeroen Kloppenburg en boswachter Mirte Kruit van Natuurmonumenten zijn allebei van ‘Wolven in Nederland’, een samenwerkingsverband van verschillende natuurorganisaties. Verslaggever Henny Radstaak ging in 2018 al met hen op zoek naar één van de twee Veluwse wolven, een vrouwtje.

De één is er blij met de wolf in Nederland, de ander ziet liever dat hij weer zo snel mogelijk vertrekt. Hebben we daar wel wat over te zeggen? Want dat bepaalt de wolf zelf wel, zou je kunnen zeggen. Waarom leidt de komst van de wolf tot zulke uiteenlopende reacties? Martin Drenthen is hoofddocent milieufilosofie aan de Radboud Universiteit. Volgens hem weet de wolf de discussie op scherp te stellen.

Nu er dan toch echt definitief wolven door ons land zwerven, moeten schapenhouders actie ondernemen! Een goed stroomdraad is het devies! En om dat stroomdraad te plaatsen, kunnen schapenhouders sinds kort de hulp inroepen van de vrijwilligers van ‘Wolf Fencing’. Gijsbert Six in het Drentse Benneveld had onlangs de primeur: het eerste hekwerk dat door de mensen van Wolf Fencing werd geplaatst.  

De crux zit hem in de onderste draad, vertellen Jeannet Hulshof en Jos Hoekerswever van Wolf Fencing. Als de onderste draad op een centimeter of twintig van de bodem zit en er staat voldoende stroom op, dan probeert een wolf maar één keer om er onderdoor te komen. Schapenhouder Gijsbert Six benadrukt dat het voor hobby schapenhouders als hijzelf misschien nog wel mogelijk is om een gedegen raster te zetten, maar dat het voor professionele schapenhouders wel eens een flinke hap uit hun verdienmodel zou kunnen halen! 'Voor sommige bedrijven zal de investering in een goed wolvenraster bedrijfsmatig misschien helemaal niet uitkunnen', veronderstelt Six.

Schapenhouders die graag de vrijwilligers van Wolf Fencing willen inschakelen om een raster te plaatsen tegen wolven (of loslopende honden!) kunnen contact opnemen via wfn.noord.oost@gmail.com

Op dit moment bedienen de vrijwilligers alleen de provincies Groningen, Drenthe en Overijssel, maar bijna dagelijks melden zich nieuwe vrijwilligers aan.