Vroege start geboorteseizoen van grijze zeehonden

Bij de eerste wintertelling van grijze zeehonden, veertien dagen geleden, hebben onderzoekers van Wageningen IMARES een twintigtal pasgeboren zeehonden geteld. Deze week was dat aantal al toegenomen tot minstens 130 jongen. Dat is om deze tijd hoger dan afgelopen jaar. Maar vooral is het evenals vorig jaar een vroege start vergeleken met de daaraan voorafgaande jaren. De wintertellingen vormen een onderdeel van een langjarige monitoring van grijze en gewone zeehonden in de Waddenzee door Wageningen IMARES in opdracht van het Ministerie van LNV.

Op zich zijn de vroege geboorten niet verontrustend. Interessant is of die trend zich gaat voortzetten en of die samenhangt met een langzamerhand wat meer normale leeftijdsopbouw van deze nog relatief jonge kolonies. In de lente tellen de wetenschappers sinds twee decennia de hoogste aantallen wanneer de dieren zich concentreren op de platen om te verharen. Dit jaar waren dat 1768 dieren.

In december en januari zijn de tellingen vooral gericht op het tellen van jonge grijze zeehonden. Door hun witte langharige geboortevacht zijn de pasgeboren dieren goed te onderscheiden van de oudere dieren. De geboortevacht beschermt ze goed tegen de kou, al is dit met de huidige temperatuur iets minder urgent. Na twee tot drie weken verharen ze, en krijgen ze een grijs/zwarte vacht die meer lijkt op die van de volwassen dieren. Pas na enkele weken zoeken ze het water op.

De grijze zeehonden kunnen sinds enkele decennia weer tot de vaste bewoners van de Nederlandse wateren worden gerekend. Ze worden op verschillende zandplaten langs de kust gezien, maar vooral in de westelijke Waddenzee. Het merendeel (circa 90%) van de jongen komt op de Richel (een hoge zandbank tussen Vlieland en Terschelling) ter wereld. De belangrijkste bedreiging vormen winterstormen. Vooral de combinatie van westerstormen en springtij veroorzaakt zo’n extra verhoging van de waterstand dat ook de Richel bij hoogwater onderloopt en de jongen en hun moeders gedwongen worden te zwemmen.

Bron: WUR