Vogels te kust (en te keur)
• 29-04-2008
• leestijd 2 minuten
Tapuiten
zijn holenbroeders, ze nestelen het liefst in verlaten konijnenholen en houden van open duin met zandige plekken om op insecten en andere ongewervelden te jagen. De afgelopen veertig jaar is de verspreiding van de tapuit als broedvogel in Nederland met 85% dramatisch afgenomen. Vergrassing door zure regen, een gebrek aan dynamiek en het ontbreken van begrazing zijn oorzaken. De achteruitgang van het konijn die voor korte vegetatie én nestholen zorgt is waarschijnlijk van belang, maar ook verstoring door recreatie speelt een rol. Op de nieuwe Rode Lijst is de tapuit verschoven van 'kwetsbaar' naar 'bedreigd'.
Grootschalig habitatherstel kan leiden tot herstel van de tapuitenpopulatie. Versnippering binnen Nederland en isolatie ten opzichte van de buitenlandse populatie bemoeilijken het herstel van de soort. Mogelijk speelt verdroging in tropisch Afrika, het overwinteringsgebied van tapuiten ook een rol. In de Noordduinen ten noorden van de Hondsbossche Zeewering komen nog relatief veel konijnen voor, waardoor we kunnen spreken van een van de laatste tapuitenbolwerken van de Nederlandse kust. Er lijkt er echter op dat het broedsucces van tapuiten dit jaar ook hier minimaal is.
In een natuurlijke situatie zorgen wind en water voor een dynamisch strand- en duinlandschap, waar afslag en aangroei van land elkaar in tijd en ruimte afwisselen. In zo’n situatie komen verschillende stadia van successie voor. Aangroei van jonge pionierduintjes, slufters die met storm vollopen en vochtige duinvalleien met een geheel eigen vegetatie. Zulke plekken zijn haast niet meer te vinden langs onze kust. Voor de veiligheid zijn onze duinen verankerd. Langs de stranden zijn rustige broedgebieden voor kustvogels door de toenemende recreatiedruk verdwenen. De soorten van de kust, zeereep, open droge duin en middenduin staan over de hele linie onder druk.