Vleermuizzennissen
• 14-11-2008
• leestijd 2 minuten
De
Brandt's vleermuis
(
Myotis brandtii
) en de gewone baardvleermuis lijken sterk op elkaar. Pas sinds 1958 wordt in Europa onderscheid gemaakt tussen deze twee soorten. Verschillen met de baardvleermuis zijn bij volwassen dieren een lichte, goudgelige vacht op de rug en een lichte oorbasis. In de praktijk blijkt het echter niet altijd mogelijk de soorten met die kenmerken van elkaar te onderscheiden. Tot nu toe zijn beide soorten alleen op grond van gebitskenmerken en bij mannetjes aan de vorm van de penis met zekerheid van elkaar te onderscheiden. De geluiden die met een batdetector te horen zijn geven geen uitsluitsel over de soort.
Van het buitenland is bekend dat de Brandt's vleermuis voor zijn jachtterrein sterker dan de gewone baardvleermuis aan een bos- en waterrijke omgeving is gebonden. Hij wordt minder dan baardvleermuizen in de buurt van mensenlijke nederzettingen gevonden. De Brandt's vleermuis jaagt vooral boven paden en open plekken in het bos en minder aan bosranden en houtwallen. Het vlieggedrag en het dieet lijken sterk op dat van de gewone baardvleermuis.
Door de sterke gelijkenis met de gewone baardvleermuis is de kennis van de verspreiding van de Brandt's vleermuis nog onvolledig. In Europa lijkt de Brandt's vleermuis vooral een Noordoostelijke soort te zijn.
In het buitenland zijn zomerverblijfplaatsen van Brandt's vleermuizen aangetroffen in spleten in gebouwen en bomen, en in vleermuiskasten. In Nederland zijn van de Brandt's vleermuis in de zomer vrijwel geen waarnemingen bekend.
In de periode 1999-2001 werden door gericht onderzoek in Nederland tijdens de winter enkele Brandt's vleermuizen in mergelgroeven in Limburg aangetroffen, en verder één Brandt's vleermuis in een fort in Gelderland en ook één in een fort in Utrecht. Op basis van de aantallen gevonden Brandt's vleermuizen mag aangenomen worden dat deze soort in Nederland (zeer) zeldzaam is.