Visverkopers liegen over Hollandse Nieuwe

Veel vishandelaren liegen over het dierenwelzijn van de Hollandse Nieuwe die ze verkopen. Dit blijkt uit onderzoek van Wakker Dier met een geheime camera bij 53 viswinkels.

Ongeruste klanten die meer willen weten over de dodingmethode van de haring, komen bedrogen uit: bijna de helft van de visspecialisten liegt de klant voor. Ze suggereren dat de vissen een snelle, zachte dood sterven of dat ze überhaupt geen pijn zouden kunnen voelen. Ook loog een aantal winkeliers dat het MSC keurmerk een beter dierenwelzijn garandeert. In werkelijkheid sterven haringen een pijnlijke dood: ze worden doodgedrukt in het net, stikken of kunnen zelfs levend worden opengesneden (gekaakt). De dodingmethode van vissen behoort volgens wetenschappers tot het allerergste dierenleed in de voedingsindustrie.

Weinig verstand van vis
Wakker Dier ondervroeg 53 winkeliers over het welzijn van de Hollandse Nieuwe. In totaal vertelden 35 van de 53 ondervraagde winkeliers één of meerdere leugens over het welzijn van vissen. Hiervan logen 26 winkeliers (ook) over de diervriendelijkheid van de dodingmethode. De bezochte viswinkels lagen in en rondom Amsterdam, Volendam, Den Haag, Scheveningen, Rotterdam en Utrecht.

Naast de 26 vishandelaren die het einde van de haring mooier afschilderen dan het is, zegt bijna 20% van de visspecialisten niet te weten of de Hollandse Nieuwe in hun winkel diervriendelijk aan zijn einde komt. Slechts 17 visspecialisten (32%) geven antwoord zonder de omstandigheden mooier af te schilderen. Van deze groep geven er 6 zelfs onomwonden toe dat het er niet diervriendelijk aan toe gaat (11% van totaal).

Opvallend is verder dat van de 46 visspecialisten aan wie is gevraagd of vissen pijn voelen bij de doding, 34% aangeeft dat dit twijfelachtig of onwaar is. Ofwel omdat ze beweren dat vissen überhaupt geen pijn kunnen voelen, ofwel omdat ze zo snel dood zouden zijn dat ze er niks van meekrijgen. Hiernaast bleken nog eens 21 vishandelaren (45%) niet te weten of hun specialiteit – vis – pijn kan voelen.

Volgens de wet moeten dieren snel en pijnloos worden gedood. Voor (wildgevangen) vissen wordt deze regel bijna nooit nageleefd, terwijl zij wel angst, pijn en stress kunnen ervaren. Vissen sterven omdat ze worden doodgedrukt in netten, stikken, worden gekoeld in ijskoud water of op ijs, worden ingevroren of zelfs levend worden opengesneden. Het kan tot wel 24 uur duren voordat een aan boord gebrachte vis uiteindelijk sterft. Ook de Hollandse Nieuwe komt niet stressvrij of pijnloos aan zijn eind.

De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid EFSA schrijft al in 2004 dat “verstikking, verstikking op ijs of thermische shock, (..) onthoofding en dood laten bloeden geen humane methoden zijn om vissen te doden.” En dat “vissen niet gekoeld zouden moeten worden in ijs, lucht of water als methode om ze te verlammen of te doden”.

Volgens wetenschappers zijn de meeste methoden waarmee vissen traditioneel worden gedood, ontwikkeld met het oog op gemak, vleeskwaliteit en kostenbeheersing, en niet met het oog op dierenwelzijn: ze zorgen niet voor een snelle of pijnvrije dood.

Bron: Wakker Dier