Visarend luncht op een instabiele plek

In de lucht is de visarend een sierlijke jager die met één trefzekere duik moeiteloos een vis uit het water grijpt. Maar het eten van die vis blijkt voor deze roofvogel soms pas écht een uitdaging. Wiebelend op een paaltje, met zijn vangst stevig in één klauw, draait alles om evenwicht. Balans, concentratie en honger, het is een spannende combinatie. Eén verkeerde beweging en de lunch kan zomaar weer in het water belanden.

De beelden zijn gemaakt door Dirk van de Kerkhove, in de omgeving van Waterdunen bij Breskens. Hij schrijft: "Rune A51 is een jonge visarend die geringd is in Noorwegen en op weg is naar zijn winterverblijf in Afrika en bij ons een tussenstop maakt om energie op te doen voor zijn eerste verre tocht."

De visarend is een elegante, krachtige vogel, herkenbaar aan z'n lange, geknikte vleugels en sterke poten. Hij is groter en slanker dan een buizerd en heeft een contrastrijk verenkleed: een witte onderzijde met opvallende zwarte ‘polsvlekken’. Over zijn witte kop loopt een brede zwarte streep die doorloopt tot op de donkere rug.

Lange tijd was de visarend in Nederland een zeldzame verschijning. Alleen tijdens de vogeltrek werd hij af en toe gezien. Tegenwoordig broeden er echter enkele koppels in ons land. Tijdens de trekperiode blijven visarenden soms een paar dagen of een week op dezelfde plek. Vooral in september nemen de waarnemingen toe en sinds 2010 is het aantal gemelde exemplaren op Waarneming.nl sterk gestegen.

Een visarend vangt zijn prooi door boven het water te ‘bidden’: stilhangend in de lucht, speurend naar de glinstering van een vis net onder het oppervlak. Zodra hij zijn kans ziet, duikt hij razendsnel omlaag. Met zijn grote, krachtige poten kan hij vissen grijpen die bijna even zwaar zijn als hijzelf.

Zijn klauwen zijn ware precisie-instrumenten: scherp, sterk en perfect gevormd om glibberige vissen vast te houden. De voetzolen hebben een ruwe structuur voor extra grip, en de klauwen haken zich als grijphaken vast in de rug van de vis. Tijdens de vlucht houdt de visarend zijn vangst strak parallel aan zijn lichaam, om zo min mogelijk luchtweerstand te hebben.

Een smal paaltje lijkt misschien geen ideale eetplek, maar dat is het wel voor de visarend. Het biedt een veilige, verhoogde positie waar de vogel in alle rust kan eten. Vanaf zo’n uitkijkpost kan die bovendien zijn omgeving goed in de gaten houden en is altijd alert op mogelijke bedreigingen of concurrenten.

Een visarend die jaagt en een vis uit het water grijpt, is in Nederland nog steeds een bijzonder gezicht. Toch kun je met wat geluk tijdens de trektijd deze indrukwekkende roofvogel tegenkomen, bijvoorbeeld bij het Vossemeer. Natuurfilmer Stijn Philips wist zo’n jachtmoment vast te leggen tijdens de draaidagen bij Roggebotzand.

• Zelf Geschoten: Bekijk alle ingezonden natuurfilmpjes
• Zelf ook iets moois of bijzonders gefilmd in de natuur? Stuur het ons op!