Visarend

De visarend is onmiskenbaar vanwege het masker en het bruin-witte uiterlijk. De vlucht is langzaam en doet op het eerste gezicht wel wat aan een grote meeuw denken. Ze zweven graag en worden ook vaak 'biddend' in de lucht gezien. Als rust- en aasplaats zoeken ze een dode boom of paal in het water op.

Biotoop
Het is een opmerkelijk gegeven dat zij zich het liefst bij zoet water ophouden en brak of zout water zo veel mogelijk mijden.

Broedgebied
De visarend broedt in Schotland, Duitsland en Scandinavië. De door Nederland doortrekkende Visarenden blijken voor een groot deel afkomstig te zijn uit Zweden, waar nog wel zo'n tweeduizend broedparen voorkomen. Veel vogelliefhebbers hebben de vrome wens dat de Visarend ooit in Nederland terug zal komen als broedvogel. De kans daarop is klein te meer daar de dichtstbijzijnde broedgebieden toch altijd nog enkele honderden kilometers bij ons vandaan liggen.

In Nederland komt de visarend voor als wintergast en doortrekker. Naar schatting pleisteren er jaarlijks 250 tot 400 Visarenden in nederland, terwijl er wellicht tot duizend exemplaren op de vroege najaarstrek passeren. De najaarstrek vindt plaats van augustus tot eind september. De voorjaarstrek vind in april en mei plaats. Maar hun aantal is dan heel wat kleiner dan in het najaar.

In Nederland is de visarend tegenwoordig een zeldzame doortrekker, die alleen in het voor- en najaar te zien is. De populatie visarenden in West-Europa is sterk afgenomen, mede door watervervuiling en vervolging door de mens.

Bron: Vogelvisie , Invechtplassen