Vis stoot z'n neus

Een baanbrekend plan is het: een vismigratierivier langs en door de Afsluitdijk. De Waddenvereniging wil met andere (visserij-)organisaties de Afsluitdijk beter passeerbaar maken voor vissen die van zout naar zoet water trekken en omgekeerd. Met behulp van een geleidelijke zoet-zout overgang moeten vissen 24 uur per dag heen en weer kunnen trekken.

Spuisluizen
Op dit moment kunnen vissen alleen maar de dijk passeren wanneer de spuisluizen bij Kornwerderzand open staan. Trekvissen als aal, spiering, zalm, zeeforel, bot en zeeprik stoten de rest van de tijd hun neus tegen de Afsluitdijk. Een wereld beroemd icoon van de Nederlandse waterwerken, maar de komst van de dijk in 1932 zorgde behalve voor veiligheid ook voor een ecologische ramp: Zuiderzee en Waddenzee werden abrupt van elkaar gescheiden.

Succesvolle migratie
Een meer geleidelijke overgang tussen zoet en zout is belangrijk voor een succesvolle migratie. Deze vispassage kan een belangrijke bijdrage leveren aan het herstellen van de slechte visstand in het IJsselmeer.

Uniek in de wereld
Een vispassage op getijdenwerking van deze schaal is uniek in de wereld. Het kan een nieuwe voorbeeldproject zijn van ‘Nederlandse Delta Design’ voor de Internationaal georiënteerde Nederlandse watersector. De zigzag slingerende rivier tussen het IJsselmeer en de Waddenzee past uitstekend binnen de ambities geformuleerd in het akkoord tussen provincies, gemeenten en het Rijk. Het biedt allerlei extra mogelijkheden om de functie van de Afsluitdijk voor recreatie en toerisme te versterken. Zo is het plan dat bezoekers via een glazen wand direct mee kunnen kijken naar de trekkende vis.