Veevoer uit de sloot

De Grote Waternavel komt van nature voor in Noord-Amerika, in Nederland en België is het een exoot . Deze soort wordt gezien als een schadelijke soort voor Nederland en België en mag daarom in Nederland niet worden verkocht door tuincentra. De plant werd voor het eerst waargenomen in 1994 en staat erom bekend om in een hoog tempo watergangen te laten dichtgroeien, waardoor de doorstroming van water niet meer mogelijk is. De plant is op jonge leeftijd vaak moeilijk te onderscheiden is van de gewone waternavel en kan daarom soms ongemerkt meekomen in plantenbakken.

Om de explosieve groei van de waterplant in Nederland terug te dringen wil een aantal zuidelijke waterschappen samen met de Universiteit van Wageningen, de Vlaamse Milieumaatschappij, de provincie Brabant en de Belgische provincies in Vlaanderen onderzoek gaan doen naar een efficiënt beheer van de exoot. Daarnaast zal worden onderzocht of de eenmaal verwijderde waterplant kan worden gebruikt voor andere bestemmingen dan de stortplaats.
 
De verwerking van een waterplant tot veevoer is niet nieuw. Recent onderzoek van onder andere het Waterschap Vallei en Eem heeft geresulteerd in een krachtvoerproduct dat uit eendenkroos bestaat. In april 2008 werden de eerste brokken, met een eiwitgehalte van rond 35%, aan koeien gevoerd door Gerda Verburg. Behalve de voedzaamheid heeft de Waternavel de eigenschap het water te zuiveren van metalen. Mede daarom is onderzoek belangrijk zodat het vee niet wordt blootgesteld aan een hoog gehalte metalen in het voer.

Bron: Stichting Toegepast Onderzoek Waterbeheer, Wikipedia