Veerman vindt marteldood goed genoeg voor muskusrat

In een brief aan de Tweede Kamer pleit minister Veerman voor het behoud van de verdrinkingsval als dodingsmethode voor muskusratten. Muskusratten worden hiermee veroordeeld tot een gruwelijke doodstrijd van vijf minuten. Het gebruik van dit soort vallen is sinds 1995 in de Europese Unie verboden vanwege het ernstige dierenleed waarmee deze vangstmethode gepaard gaat. Voor de muskusrat is een uitzondering gemaakt omdat dit dier in ons land als vermeend schadelijk dier wordt bestreden. In een brief aan landbouwminister Veerman spreken De Faunabescherming en Bont voor Dieren hun afschuw uit over het feit dat de minister het nodeloos en ernstig lijden van muskusratten goedkeurt. Minister Veerman maakt volgens de dierenbeschermings-organisaties de verkeerde keuze wat betreft het terugdringen van de aantallen muskusratten. Sinds de jaren 50 komen jaarlijks 400.000 dieren op een gruwelijke wijze aan hun einde. Deze praktijken blijken zinloos want het aantal muskusratten neemt niet af. De muskusratten-bestrijding kost de gemeenschap handenvol geld, er wordt jaarlijks 31 miljoen euro letterlijk in het water wordt gegooid. De muskusrattenbestrijding creéert slechts een schijnveiligheid tegen dijkdoorbraken.

In Europa wordt voorgesteld om met het oog op dierenwelzijn de richtlijnen voor de vangst van dieren met vallen aan te scherpen. De bedoeling is vooral dat bij de vangst van een dier de dood snel intreedt om onnodig leed te voorkomen.
In een brief aan de Kamer d.d. 15 juli stelt minister Veerman dat deze aanscherping van het beleid niet voor Nederland en niet voor muskusratten geldt. Veerman meent dat het feit dat muskusratten in een verdrinkingsval pas na een doodsstrijd van 5 minuten sterven geen probleem is, aangezien het gaat om een effectief middel dat wordt in gezet vanwege de volksgezondheid en de veiligheid.

De Faunabescherming en Bont voor Dieren wijzen de minister erop dat hij daarbij vergeet dat deze miljoenen verslindende bestrijding, elk gevangen exemplaar kost maar liefst 77 euro, volkomen zinloos is. De muskusrat wordt al meer dan 50 jaar actief bestreden, maar desondanks heeft het dier kans gezien zich overal in Nederland te vestigen. De bestrijding is niets anders dan dweilen met de kraan open. De muskusrat behoort niet tot de familie van de ratten maar is een soort woelmuis. Hij staat daardoor dichter bij soorten als de hamster en de bever dan bij de bruine- en de zwarte rat.
De Muskusrat is in staat zich zeer snel voort te planten, door de bestrijding wordt de stand dan ook niet verlaagd. De praktijk wijst uit dat de aantallen gevangen muskusratten bij lange na niet opwegen tegen de aantallen die overblijven en erbij komen. Met als logisch gevolg dat na het stoppen van de bestrijding ook niet gevreesd hoeft te worden voor toename van de aantallen.

De Faunabescherming en Bont voor Dieren roepen de minister op de muskusrattenbestrijding zo spoedig mogelijk stop te zetten, aangezien de bestrijding op geen enkele manier bijdraagt tot het doel. Het wordt tijd om te accepteren dat er muskusratten zijn in ons land. Door de bestrijding te staken zal het aantal dieren zich stabiliseren. De 31 miljoen euro die op deze manier wordt bespaard kan volgens beide organisaties veel beter worden ingezet om knelpunten langs waterwegen structureel op te lossen en eventuele schade aan oevers en waterlopen zonodig tijdig te herstellen.

De muskusrat verdient een rehabilitatie van schadelijk dier naar geaccepteerd bewoner van ons land.

Voor meer informatie: Bont voor Dieren en Faunabescherming