Tuinverhaal 'Geluk' wint!

Schrijf je leukste tuinverhaal en ding mee naar de hoofdprijs. Wat zijn de dingen die je raken in je tuin? Zet je meest originele, spannende, vertederende gedachten of belevenissen op papier en ding mee naar de tuinverhalen-top-vijf. Het uitverkoren verhaal krijgt de primeur in het radioprogramma Vroege Vogels, een ereplaats in het blad van Groei & Bloei en op de Vroege Vogels Tuinreservaten website. Met deze oproep gingen we samen met het tijdschrift twee maanden geleden van start. De winnaars zijn bekend. De top vijf van de inzenders was zondag te gast in Stadzigt voor de prijsuitreiking tijdens de uitzending. Irma Overweg kreeg de eerste prijs en heeft haar verhaal voorgelezen in de uitzending.

Het is een mooie zonnige dag. De wind, op zoek naar blad dat er nog niet is, vindt mij wel.
Ik huiver en ben blij met mijn vest.
Op de tuintafel, vol in de voorjaarszon, staat een grote pot vol bloeiende takken van een onlangs gesneuvelde wilde pruimenboom. Ze vormen een vroeg tuintje en op de zachte zoete geur komen heel wat bijen af. Ik heb zelfs al een paar hommels gezien en ben haast niet weg te slaan bij dit vroege stukje voorjaar. Toch loop ik verder, ik kan niet anders.
Een paar dagen geleden heb ik gelukkige uurtjes doorgebracht met het voorzaaien van groenten. De potjes met zaden staan in de koude bak en ik moet echt even gaan kijken of er al iets te zien is.
Nu weet ik ook wel dat kiemen echt niet sneller gaat als je iedere dag een paar keer gaat kijken, maar je weet het nooit. Er is altijd dat moment van verrassing.
En een moment van verrassing is er zeker wanneer ik het deksel van de bak open doe.
Weg zaden!
De erwten en peulen zijn keurig uit hun potjes gewipt en opgegeten. Alleen de schilletjes liggen er nog, netjes op een rijtje, het werk van een ordelijke geest. De andere zaaibakken zijn omgewoeld, bietenzaadjes liggen bovenop de aarde, versmaad door een fijnproever.
Dit is een duidelijk geval van vandalisme en lekkere trek.
Ik krijg het heel erg warm en ik heb even tijd nodig voor ik me herinner dat ik een natuurliefhebber ben en van huis uit pacifist.
Vaststellen wie de dader is, is niet zo moeilijk. Al het bewijsmateriaal op deze crime scène wijst in één richting.
Ik ken de misdadiger, meestal vertedert hij me en soms haal ik hem zelfs uit de bek van mijn kat. Dit is stank voor dank.
Mijn koude bak is gekraakt en voorlopig onbruikbaar. Mopperend en met licht verhoogde bloeddruk ga ik opnieuw aan het zaaien, deze keer in de kas.
En dan gebeurt weer het wonder. Terwijl ik de zaaibakken klaar maak en de eerste zaden in de aarde stop, voel ik de ontspanning komen.
In de kas is het warm, ik hoor tjilpende mussen, het gezoem van vroege bijen en het zachte ruisen van de wind.
En voor de tweede keer dit voorjaar, met dank aan een criminele muis, realiseer ik me dat geluk nog steeds in één klein zaadje zit.

Nummer 2 - Angélique Huisman: O ja, natuur.
Nummer 3 - Monique en Patricia Peter: Hallo John
Nummer 4 - Els Poel-Hellinga: Plantjes
Nummer 5 - Riet Clazing: Feestzaal