Toeristen koesteren Surinaamse schildpadden

Warana Lodge, een logeeraccommodatie van de Stichting Natuurbehoud Suriname (Stinusa) in het noordoostelijke deel van het land, is moeilijk bereikbaar. Bezoekers moeten een twee uur lange boottocht over de Marowijnerivier afleggen. De meeste gasten dienen ook de 140 kilometer lange autorit over de zeer slecht begaanbare weg tussen hoofdstad Paramaribo en de rivierstad Albina voor lief nemen. Desondanks hebben de gidsen van Stinusa steeds meer werk aan het begeleiden van bezoekers die willen zien hoe de schildpadden op het strand hun eieren leggen.

,,Mensen uit alle delen van de wereld komen hier naartoe om de zeeschildpadden te zien'', zegt Runel, gids en assistent-beheerder van Warana Lodge. ,,We zijn natuurlijk blij met die belangstelling, maar dat mag niet ten koste van de dieren gaan. Daarom laten we maximaal twintig bezoekers per dag toe.''

De kusten van Suriname en de buurlanden Guyana en Frans Guyana zijn al eeuwenlang legstranden voor zeeschildpadden. Wereldwijd worden de dieren echter in hun voortbestaan bedreigd door onder meer het verlies van legstranden en stroperij voor vlees, schild en eieren. Het Wereld Natuurfonds (WNF) voert in samenwerking met natuurorganisaties als Stinasu al tientallen jaren actie ter bescherming van de zeeschildpadden'', zegt Jerrel Pinas, communicatiemanager van het WNF in de Guyanas. Pinas en zijn collega's werken vanuit een kantoor in Paramaribo en hebben projecten in Suriname, Frans Guyana en Guyana (een voormalige Britse kolonie) onder hun hoede.

Ter bescherming van de zeeschildpadden is onder meer een verbod op het rapen van eieren ingesteld. ,,Seizoensarbeiders helpen bij het patrouilleren'', zegt Pinas. ,,Stropers die worden bestraft, krijgen een forse boete.''

Verder lopen er onderzoeksprogramma's naar zeeschildpaddengedrag en voorlichtingsprojecten voor toeristen en bewoners van de gebieden. De legstranden als die van Waranda Lodge bij het dorp Galibi mogen slechts onder begeleiding van gidsen van natuurbeschermingsorganisaties worden bezocht.

Het legseizoen voor de zeeschildpadden loopt voor de schildpadden die in Suriname voor de voortplanting zorgen, ruwweg van februari tot juli. De dieren komen met opkomend water het strand op, bij voorkeur in de schemering of 's nachts. Gids Runel kiest elke dag het meest geschikte moment uit om met bezoekers van Warana Lodge de zeeschildpadden gade te slaan. Deze dag is dat rond middernacht. Nadat de gids zijn gasten het strand op heeft geleid, is het onmiddellijk prijs. Een lederschildpad (aitkanti) zoekt zwaar zuchtend een plek om een nest te graven. Dat dit het dier moeite kost is niet verwonderlijk. Een volwassen dier weegt zo'n 600 kilo. ,,We hebben een keer een lederschildpad gevonden, die 1.82 meter lang was'', zegt Runel. Ongeveer tien meter verderop ligt opnieuw een schildpad. Dit keer is het een wat kleinere krape (soepschildpad) die haar eieren kwijt wil.

De deelnemers aan de anderhalf uur durende excursie krijgen ongeveer vijftien schildpadden te zien, vooral lederschildpadden. ,,Per seizoen leggen de lederschildpadden tachtig tot honderdtwintig eieren, de soepschildpadden ongeveer honderdvijftig.

Het duurt ongeveer twee maanden voordat de eieren uitkomen. Tijdens een tweede excursie, in de ochtendschemering, zijn sporen te zien van kleine schildpadjes die hun weg naar de zee hebben gevonden. ,,Velen zullen het niet redden'', zegt Runel, terwijl hij een witte krab oppakt. ,,Deze spookkrab en allerlei vissen zijn dol op kleine schildpadjes.''

Bron: ANP