Tjielp Tjielp: Een Vroege Vogels Vertelling

Midas Dekkers:
De eieren kwamen keurig één voor één uit. Verrukt hoorde Mia de tjielp van het eerste kuiken. Het tweede tjielpte en toen het derde. Maar het laatste ei bleef dicht. Mia legde haar oor ertegen. Ze schrok. Uit het ei kwam luid en duidelijk een knor…

Charlotte Mutsaers:
De knor leek op die van een menselijke baby. Dat kón toch niet dat zich in zo’n mooi vogelei zoiets afschuwelijks schuilhield? Het kon wel. Het knorren ging over in afgrijselijk geblèr. Het ei sprong open en een klein handje kwam eruit… een babyhandje, getver…

Youp van ’t Hek:
Het was een kind, een beeldschoon kind, dat onmiddellijk de naam Knor kreeg, dat was mooi, dat was goed, nu zou het nooit een corpsbal worden…

Simon Vinkenoog:
Het kind ging onmiddellijk het Leidseplein op; daar was wat te doen! Het worstelde zich tussen de mensen door en vroeg zich af wat hier aan de hand was? Het Boekenbal? Daar moest het bij zijn, zo uit het ei…

Connie Palmen:
En toch! Er was iets mis met dit kind. Ze merkte het zodra ze zich bij de meute vervoegde die zich samenstalde aan de poort van de kooi. Gesis, gefluister, flitsende lampen, priemende blikken. Iemand duwde een microfoon onder haar neus. Op de vraag, die ze niet begreep, zei het kind: “knor”…

Nelleke Noordervliet:
De mevrouw met de microfoon knikte vol bewondering. “Knor”, zei het kind weer, en nog iets luider: “knor, knor”. Er viel even een diepe stilte in het gebouw. Een voor een kwamen de gasten naderbij. Hoorden ze het goed? Zei daar iemand ‘knor’? Ja. Het was zover. “Zij is het”, werd gefluisterd. “Zij is het.” “Zij is het.” Voorzichtig klonk: “Hosanna!” En weer, nu luider gedragen: “Hosanna!”…

Yvonne Kroonenberg:
Het kind keek bedenkelijk. Hosanna, kon vooralsnog geen kwaad. Ze knikte behoedzaam en schuifelde achteruit. De menigte week uiteen. “Knor!” riep een journalist. Ze liet hem begaan. “Ze moet misschien…” zei een vrouw. Het kind werd naar de toiletten begeleid, waar ze ineens alleen was. Ze keek in de spiegel…