Texel: Texla en Eyerland

Texel, het grootste Nederlandse waddeneiland, was lang nog verbonden met Noord-Holland. In de loop van de eeuwen is er land van het eiland afgeslagen en bijgekomen. Nu krijgen de vogels er veel ruimte.

Tot 1170 was Texel nog enigszins verbonden met het vaste land. Het heette het gewest Texla, in het zuiden grenzend aan het Kennemerland. Onder meer door de Allerheiligenvloed werd Texel echt een eiland, met strandwallen en veengronden. De natuur op het eiland is de afgelopen eeuwen bezongen door mensen als Frederik van Eeden, Hugo de Vries, Jac. P. Thijssen en natuurlijk Jan Wolkers.

Tussen de 17e en de 19e eeuw werd Texel nog een stuk groter toen Eyerland er aan de noordoostkant bij kwam. Tot de 13e eeuw was dit stuk, waar nu de slufter ligt, nog onderdeel van Vlieland. De naam Eierland duidt erop dat op het vroegere eiland veelvuldig meeuweneieren werden geraapt. Deze eieren gingen massaal naar de Amsterdamse bakkerijen.

Na Eyerland is de jaren erna Texel nog groter geworden door het inpolderen van land, met name voor de landbouw. De natuur op Texel wordt momenteel beheerd door twee natuurorganisaties, Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer.