Nederlanders zijn kampioen in afvalscheiding, maar gooien te vaak iets in de verkeerde bak. Dit blijkt uit een inventarisatie van voorlichtingsorganisatie Milieu Centraal.
Afgekeurd
Vervuiling is met name storend als het niet of slecht uit de gescheiden afvalstromen te halen is, zoals vuurvast glas in de glasbak. Als er teveel vervuiling in een partij ingezameld afval blijft zitten, wordt deze afgekeurd voor recycling.
Scheidingswijzer
Milieu Centraal heeft een afvalscheidingswijzer bedacht om mensen te helpen met het sorteren. De vervuiling van gescheiden afvalstromen ontstaat door misverstanden over wat wel of niet in een bepaalde afvalbak hoort. Zo mag een kristalglas of kapotte gloeilamp niet in de glasbak, omdat dit een andere samenstelling heeft.
Recycleproces gefrustreerd
Vervuiling in de gescheiden afvalstromen frustreert het recycleproces. Vaak kan afval dat in een verkeerde bak belandt er gemakkelijk uitgehaald worden. Dit kost echter extra geld en energie. Als een partij gescheiden ingezameld afval te zeer vervuild is, moet deze alsnog naar de afvalverbrandingsoven.
Vervuiling in iedere afvalstroom
In een ton glasafval zit 50 kilo vervuiling, terwijl dit slechts 25 gram mag zijn voor een goede verwerking. Van het gescheiden ingezamelde GFT-afval wordt vijf procent afgekeurd omdat dit te zeer vervuild is met bijvoorbeeld plastic folies.
Goed scheiden scheelt geld
In Nederland produceren we jaarlijks 538 kilogram huishoudelijk afval per persoon. De helft daarvan leveren mensen gescheiden in. Goede gescheiden afvalinzameling en -verwerking scheelt grondstoffen en energie. Bovendien is dit goedkoper dan het verbranden van afval. Elke kilo afval die niet naar de verbrandingsoven gaat, bespaart 5 eurocent. Gemeenten rekenen de kosten van afvalverwerking door aan hun burgers via de afvalstoffenheffing.