Takkenteken - Manja Remmerswaal

Alles wat groeit en bloeit zou uiteraard de onvoorwaardelijke liefde van een Vroege Vogels bureauredacteur moeten hebben, maar op teken ben ik niet dol. Smerige beestjes vind ik het. Toch hebben ze deze week mijn volle aandacht. De Wageningse Universiteit presenteert vrijdag namelijk de eerste resultaten van een onderzoek naar deze kleine bijtertjes. En hoewel we nog geen uitkomsten hebben gezien, weten we op maandag al zeker dat we daar op zondag aandacht aan willen besteden.

Ik bel dus maar vast met de Wageningse onderzoeker Willem Takken om hem uit te nodigen voor de zondag. Soms is het zoeken naar een passende gast bij een onderwerp, maar in dit geval is Takken zonder twijfel de man die ik moet hebben. Hij weet alles van het onderwerp en is een prima spreker, weet ik van vorige keren. Ik tref een secretaresse en dien mijn verzoek in.
Als ik de volgende ochtend op de redactie kom, ligt er al een geel briefje: Willem Takken heeft onze uitzending al in zijn agenda gezet. Zo gaat ie goed. Nu moet ik hem alleen nog uithoren over die teken. Studiogasten worden door mij altijd grondig voorgesproken. Dat is mijn belangrijkste taak op deze redactie. Die voorgesprekken vormen namelijk de basis voor de gesprekken die Menno en Andrea op zondag in het Capitool voeren.

Ik maak een belafspraak met Willem Takken voor diezelfde middag en worstel me als voorbereiding op dat gesprek door internetpagina's vol vieze, opgezwollen beestjes. Dat is het moment voor andere redactieleden om mij verlekkerd te melden op welke bizarre plek zij ooit door een teek zijn gebeten. Ook luister ik even terug wat we een vorige keer over teken hebben gedaan, zodat we niet in herhalingen vallen.

De belafspraak loopt helemaal in het honderd; er zijn dubbele afspraken gemaakt en het moet de volgende dag. Ook dat loopt mis. Kan het ook ?s avonds, vraagt Takken. Tja, dan maar geen koorrepetitie. We bellen 's avonds en de uitkomsten van het rapport zijn alarmerend. De teken rukken op, en een groot deel is besmet met Borrelia, de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Ajakkes! Altijd het lichaam inspecteren na een wandeling door bos of duin, is het advies van Takken.

De volgende ochtend blijkt verslaggever Henny Radstaak bezig met een onderwerp over seks in de vrije natuur. Ik huiver. Bloot in de struiken? Tussen die teken? Mij niet gezien!

Manja Remmerswaal - bureauredacteur