Stormvloeden op Schokland

Een veenbult in de woeste Zuiderzee - dat was Schokland lange tijd, totdat het eiland in 1942 werd ingepolderd als onderdeel van de Noordoostpolder.
Maar ook voor die tijd woonden er op Schokland al mensen. De oudste sporen van bewoning dateren van 12.000 jaar geleden, tijdens de laatste ijstijd, toen de zeespiegel zo laag stond dat het gebied ook onderdeel was van het vasteland.\

Daarna steeg de zeespiegel tot het gebied rond 1450 zijn eilandstatus kreeg. Eeuwenlang woonden er boeren op het eiland, tot toenemende stormvloeden het eiland steeds onveiliger maakten en in 1859 de laatste 'Schokkers' naar de vaste wal moesten verhuizen.

Die vroegere stormvloeden zijn in de ondergrond terug te vinden als dunne zandlaagjes, ontdekte geoarcheoloog Don van den Biggelaar van de Vrije Universiteit Amsterdam. In samenwerking met het Nieuw Land Erfgoedcentrum bracht hij voor zijn promotie de oude landschappen van Flevoland in kaart. Met Vroege Vogels gaat hij op zoek naar sporen van vroegere stormvloeden op Schokland, en legt hij uit hoe die gegevens ons in de toekomst van pas kunnen komen.